Het voelt alsof ik het maar altijd moet verbergen

Hallo iedereen,

Ik heb nu ongeveer 7 jaar last van de PDS. Dit uit zich in elke dag last hebben van mijn buik. Ik moet elke ochtend heel rustig opstaan en dan goed ontbijten en twee glazen of soms meer lui water drinken zodat ik naar de toilet kan. Ik heb veel last van obstipatie. Op werk heb ik er moeite mee soms kan ik niet meer lopen van de steken. Ik moet altijd zorgvuldig mijn dagen plannen zodat ik geen al te heftige pijn aanvallen krijg. Ik merk dat ik er ook elke dag mee bezig ben dit maakt me moe en verdrietig…. Als ik hele vroege ochtenden moet werken gaat het meestal mis ik kan dan niet rustig opstaan waardoor ik de gehele dag vast zit met mijn ontlasting en pijnlijke steken. Ik kan hierdoor niet goed de focus leggen op mijn werk. Ik schaam me hiervoor en krijg ook vaak niet erkenning maar meer antwoorden als ach wat sneu maar moet je dan wil dit werk doen. Soms reageren mensen zelfs met ja dan moet je beter eten of stel je niet echt zo aan je gedachten maken het zo… ik voel me er echt heel verdrietig door en weet eigenlijk niet hoe ik ermee kan omgaan soms wil ik het gewoon even kwijt dat ik veel pijn heb.. maar het voelt alsof ik het maar altijd moet verbergen en door de pijn heen moet lachen