Aangezien ik er midden in zit, maar dit niet nieuw is voor mij, zijn er bepaalde dingen die je zult merken als je herstellende bent. Het is eigenlijk allemaal logisch, net zoals het logisch is dat het burn-out bent geraakt.
Door je volledig over te geven aan niets doen en rust, zul je steeds meer gaan merken dat je ontzettend veel slaap nodig hebt. Doe dit dan ook zo vaak mogelijk. Als het niet lukt, dan is het hooguit jammer. Maar blijf proberen en blijf, als je wakker wordt, zolang mogelijk nagenieten. Je bent met je winterslaap bezig.
Na enige tijd begin je te merken dat je precies bij je frontaalkwab duidelijke hoofdpijn krijgt. Je voelt als het ware exact waar het zit. Later zocht ik op waarom en toeval of niet, daar zitten juist je emoties. Dat dit een zooitje is tijdens je burn-out mag wel duidelijk zijn. Van ineens huilen, naar gespannen, naar zweverig, naar angstig, naar vrolijk, naar verdrietig, etc.
Daar waar het ooit begon, daar kom je ook weer langzaam terug. Soort vliegwiel die langzaam tot rust moet komen. Mijn theorie (en misschien bestaat die wel) is dan ook dat je burn--out raakt, doordat je juist in de knoop raakt met verschillende emoties door de stress. Door tijdig het probleem op te lossen, ben je op tijd. Echter als het te lang duurt, dan schieten de emoties alle kanten op. Dus therapie, rusten en veel slaap is key en als je steeds meer tot rust komt ga je (in mijn geval dus) die kwab steeds beter voelen. Raar maar waar. Gewoon barstende koppijn aan de voorkant van je voorhoofd. Dit zijn de eerste tekens dat je terugkomt bij de basis. Je bent er dan uiteraard nog niet, maar dit is wel het teken dat je op de goede weg bent.
Succes & weltrusten
Frank