Sinds een jaar al enorme uitputtingsklachten

Ik wil ook graag van alles, maaar fysiek lukt me echt niets

Hi Annan,

Helemaal herkenbaar.

Even een paar tips (misschien inkoppers, maar toch..)
- lichaam en geest zijn beide op. Gesloopt. Door werk en/of prive-omstandigheden. Dat je hoopt er binnen 2 maanden vanaf te zijn is omdat je graag verder wilt ..maar laat dat los. Je bent ziek.
- stop met koffie drinken of neem decafe/thee.
- doe op dit moment niets. Eerst je lijf. Die moet op krachten komen. Extra vitamines, zoals vitamine C, B12, magnesium, schijnt te helpen, maar eerlijk gezegd is gezond eten veruit het belangrijkste naast rust.
- voel je niet schuldig
- zoek een burnoutcoach. Ik heb hieronder een bericht geschreven hoe je die kosteloos kunt krijgen. Iedereen 'doet maar wat', terwijl kennis op het gebied van burnout gewoon aanwezig is. Zelf googlen is wat ik maanden deed, maar dat helpt maar weinig.
- voel je je even moet, ga direct slapen, ook al denk je dat het meevalt. Ieder uurtje is meegenomen.
- doe wel 'iets' in huis. Al is het heel klein. Vaat uitruimen, iets schoonmaken, etc en rust daarna lang uit. Zo voel je jezelf niet nutteloos. Doe bijv. 1 klein ding in de ochtend en eentje in de middag. Gaat het niet, dan is dat hooguit jammer
- kijk geen films. Ik merk zelf dat dit 'teveel' is. Te druk, te snel, te veel herrie.
- schrijf dingen op, zodat je patronen kunt gaan herkennen.
- ga niet te snel juichen als het weer beter gaat. Ik ben zo'n 'eikel' die sinds kort weer sport, maar uit enthousiasme mijzelf dan weer voorbij een.
- laat eten thuisbezorgen
- kies voor volkoren, spinazie, veel groenten, vette vis, weinig/geen alcohol.

En nogmaals, zoek een coach. Je bent zeker niet de eerste en absoluut niet de laatste.

Succes!

De belangrijkste reden om een coach te nemen is omdat ik nu helaas alweer een lichte terugval heb (zoveelste keer). Heerlijk buiten wezen wielrennen (maar heel rustig) en 3 keer ergens gestopt. Voelde wel als 'spannend' maar werd steeds relaxter. De volgende dag voelde ik mij top. Ging s'ochtends gelijk even de sportschool in, maar merkte dat mijn spierkracht een stuk minder was en stopte na 20 minuten. Daarna 'eventjes' de voortuin gedaan, 'eventjes' de was opgehangen, 'eventjes' de vaatwasser uitgeruimd en nog 'eventjes' naar de AH. En daar zit ik weer...compleet gesloopt op de bank. Barstende hoofdpijn, zware ogen...doodmoe.. Stom, stom, stom... terwijl morgen weer een prachtige dag is. Waarom neem ik niet gewoon een hele dag rust. Afijn, dit soort dingen moet je allemaal zelf uitvinden of juist door een professionele burnout coach voor je laten uitwerken. Kennis = macht.

Komt goed, maar heb geduld.

Wat fijn (eigenlijk niet) dat je je herkent in mijn verhaal. Dat helpt toch een beetje.
En dank je wel voor de tips. Ik ben dus ook al maanden aan het googelen. Misschien dat het toch nog iets anders kan zijn? Hoe kom ik snel van mijn burn-out af? Welke fases zijn er? Hoe lang duurt vermoeidheid? Etc. etc.
Ik ga op zoek naar een burn-outcoach.

Thnx!

Ook voor jou, beterschap nog!

> Hoe kom ik snel van mijn burn-out af?
Die vraag moet je echt laten vallen. Zolang je bezig bent met alles te proberen om "snel" beter te worden ben je niet aan het loslaten.
Loslaten is het allerbelangrijkste bij een BO (en het moeilijkste).
Er zijn geen magische trucjes of behandelingen, anders waren we hier allemaal terug op de been in no-time. De realiteit is dat velen er een jaar of jaren inzitten. Je moet leren loslaten, terug leren (echt) rusten, je grenzen leren herkennen en ze te leren stellen. Terug naar je lichaam leren luisteren.
Het is een lang process van vallen en opstaan.

Ik wil mensen waarschuwen om op te letten met een "coach". Er zijn zeker capabele mensen! Maar jij, ikzelf en mijn moeder kunnen morgen coach worden, het zijn geen psychologen. Doe zeker goed je research en wees kritisch.

De laatste opmerking is zeker waar. Ik liep in de beginfase van mijn BO ook bij een man die ik in het begin hoog had zitten, maar gaandeweg begon te merken dat hij maar wat deed. Hij bedoelde het goed, wilde mij helpen, had zeker een aantal goede punten...maar vanaf het moment dat hij mij een spijkerbed adviseerde en geestverruimende middelen, haakte ik af ;-)

En daarnaast, zelfs al heb je een beëdigde coach of psycholoog, dan is het nog steeds erg belangrijk dat je een klik voelt.

Anna,
Na verlies, collega, broer en dochter afgelopen februari.,ben ik ook niet vooruit te branden.
Knieën verzuren en snel doodmoe.
Hoort bij het rouwproces zeggen ze.
Is natuurlijk ook zo, maar slecht te accepteren.

Hi Cock, wat een vreselijk zware emotionele dreunen heb je te verduren gehad. De impact zal voor iedereen enorm zijn. Zeker als het ook om je kind gaat.

Afgelopen Februari zelfs...dat is wel heel kort geleden. Als mijn zoon of dochter iets zou overkomen, dan durf ik nu al te voorspellen dat ik veel langer van slag zal zijn. Het is niet meer dan logisch dat al je kracht uit je lichaam is. Je kind is een van de bronnen van levensvreugde. Dus als een zo'n bron wegvalt, dan is dat zwaar om te verdragen.

De enige tip die ik je kan geven (omdat in mijn vriendengroep zoiets degelijke is gebeurd) is het volgende. Voor degene die overleed is er een herdenkingsboom gepland in het bos bij ons in de buurt. Hier komen dagelijks veel mensen, omdat niet alleen jij maar ook vrienden, familie en kennissen vaak aan de overleden persoon denken. Ik weet dat veel mensen langs die boom gaan om te kunnen rouwen en te herinneren. Zo deel je het verlies en groeit er iets moois uit die herinnering.

Heel veel sterkte met het verlies en het hoort inderdaad bij het rouwproces.

Dit klinkt ook wel als ME/CVS. Zou je eens kunnen googelen.