Ook een tip:
Iedereen heeft wel een passie voor iets. Dit ontwikkel je vanaf kinds af aan. Het krijg steeds meer vorm en alles wat met die passie te maken heeft, interesseer je, geeft je een goed gevoel en maakt je gelukkig. Ik zie dat proces duidelijk plaatsvinden bij mijn kinderen (15 & 20).
Analyseer eens goed waar je terecht bent gekomen qua levenssituatie. Werk, wonen, relatie, etc. Ben je eigenlijk wel tevreden? Heb je hiervoor gestudeerd? Is het je passie? Stond je altijd met plezier op en had je er zin in? Woon je waar je wilt wonen? Is je partner nog steeds dezelfde waar je ooit verliefd op werd? (in mijn geval gelukkig wel).
Mijn levensloop is door overmacht niet gelopen zoals ik zelf had gewild. Hierdoor ben ik na talloze banen (met dezelfde functie) op een punt beland waarbij ik burnout ben geraakt.
Nu ik mij minder focus op alle issues die je ervaart tijdens je burnout, maar (veel) meer op 'wat heb ik eigenlijk bereikt en wat zou mijn volgende stap zijn', wordt steeds meer duidelijk. Als ik alleen al denk aan het teruggaan naar een functie die ik al mijn hele leven uitvoer, dan merk ik dat absoluut niet meer wil. Het was die ene collega, het salaris en/of de ligging van het kantoor, waardoor ik het 'leuk' vond. De afgelopen weken viel het kwartje. Je rolt in een branche en functie en hierna zit je als het ware vast in die rol.
Sinds gisteren is er een knop omgegaan. Alsof ik ineens weer besef wat ik eigenlijk echt wilde gaan doen met mijn leven en hoe mijlenver mijn carrière afweek van dit originele plan. Alles viel ineens samen, omdat ik merk dat alles wat ik naast mijn werk deed, hiermee te maken had. Zelfs de inrichting van ons huis verraad duidelijk wat ik altijd al wilde. Alsof je overal foto's van paarden hebt hangen en beelden hebt staan, veel paardrijdt, er veel over leest en hippische bedrijfskunde hebt gestudeerd, maar uiteindelijk werkt als account manager bij een verzekeraar (niet mijn situatie, maar vergelijkbaar).
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je terug moet naar de bron. Wat studeerde je eigenlijk en waarom? Heb je stage gelopen en waarom juist daar? Beviel het? Heb je duidelijke passies? Heb je bijbaantjes gehad die je erg leuk vond en had dat een link met je passie? En in wat voor baan/functie ben je uiteindelijk beland? Heeft de branche waarin je werkt(e) een link met je passie? etc. etc. Mensen die hun passie volgen en daar een passende baan bij vinden vanaf het begin van hun carriere, zullen niet snel burnout raken. Mijn vrouw doet exact het werk waar zij passioneel over is en heeft dan ook altijd zin om naar haar werk te gaan, overuren te maken of urenlang thuis achter haar bureau te zitten. Pure passie en altijd vol energie als ze haar laptop sluit.
Uiteraard is niet iedereen om dezelfde reden burn-out. De oorzaak is bij mij in eerste instantie ook anders, maar de gevolgen hiervan (het niet kunnen volgen van mijn passie) zijn wat mij burnout heeft gemaakt.
Iedereen heeft wel een passie voor iets. Dit ontwikkel je vanaf kinds af aan. Het krijg steeds meer vorm en alles wat met die passie te maken heeft, interesseer je, geeft je een goed gevoel en maakt je gelukkig. Ik zie dat proces duidelijk plaatsvinden bij mijn kinderen (15 & 20).
Analyseer eens goed waar je terecht bent gekomen qua levenssituatie. Werk, wonen, relatie, etc. Ben je eigenlijk wel tevreden? Heb je hiervoor gestudeerd? Is het je passie? Stond je altijd met plezier op en had je er zin in? Woon je waar je wilt wonen? Is je partner nog steeds dezelfde waar je ooit verliefd op werd? (in mijn geval gelukkig wel).
Mijn levensloop is door overmacht niet gelopen zoals ik zelf had gewild. Hierdoor ben ik na talloze banen (met dezelfde functie) op een punt beland waarbij ik burnout ben geraakt.
Nu ik mij minder focus op alle issues die je ervaart tijdens je burnout, maar (veel) meer op 'wat heb ik eigenlijk bereikt en wat zou mijn volgende stap zijn', wordt steeds meer duidelijk. Als ik alleen al denk aan het teruggaan naar een functie die ik al mijn hele leven uitvoer, dan merk ik dat absoluut niet meer wil. Het was die ene collega, het salaris en/of de ligging van het kantoor, waardoor ik het 'leuk' vond. De afgelopen weken viel het kwartje. Je rolt in een branche en functie en hierna zit je als het ware vast in die rol.
Sinds gisteren is er een knop omgegaan. Alsof ik ineens weer besef wat ik eigenlijk echt wilde gaan doen met mijn leven en hoe mijlenver mijn carrière afweek van dit originele plan. Alles viel ineens samen, omdat ik merk dat alles wat ik naast mijn werk deed, hiermee te maken had. Zelfs de inrichting van ons huis verraad duidelijk wat ik altijd al wilde. Alsof je overal foto's van paarden hebt hangen en beelden hebt staan, veel paardrijdt, er veel over leest en hippische bedrijfskunde hebt gestudeerd, maar uiteindelijk werkt als account manager bij een verzekeraar (niet mijn situatie, maar vergelijkbaar).
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je terug moet naar de bron. Wat studeerde je eigenlijk en waarom? Heb je stage gelopen en waarom juist daar? Beviel het? Heb je duidelijke passies? Heb je bijbaantjes gehad die je erg leuk vond en had dat een link met je passie? En in wat voor baan/functie ben je uiteindelijk beland? Heeft de branche waarin je werkt(e) een link met je passie? etc. etc. Mensen die hun passie volgen en daar een passende baan bij vinden vanaf het begin van hun carriere, zullen niet snel burnout raken. Mijn vrouw doet exact het werk waar zij passioneel over is en heeft dan ook altijd zin om naar haar werk te gaan, overuren te maken of urenlang thuis achter haar bureau te zitten. Pure passie en altijd vol energie als ze haar laptop sluit.
Uiteraard is niet iedereen om dezelfde reden burn-out. De oorzaak is bij mij in eerste instantie ook anders, maar de gevolgen hiervan (het niet kunnen volgen van mijn passie) zijn wat mij burnout heeft gemaakt.
Derk
26-05-2023
