Compleet gesloopt

Helemaal hetzelfde hier. Steeds weer van alles willen ondernemen en dan keihard mijn grenzen voelen. Het doet wat met een mens. Heel moeilijk om iedereen rond je te zien functioneren en zelf niks te kunnen. Een strategie om te doseren ben ik zelf nog aan het zoeken. Misschien is de eerste stap het in vraag stellen of je wel of niet in staat bent om een taak op te nemen ipv er gewoon in te vliegen. En jezelf in te fluisteren dat het niet moet als je voelt dat het teveel is? Dit zou ik wel willen proberen. Kan het nog niet hoor, ook volop bezig!

Herkenbaar. 14 maanden BO en mijn batterij staat nog steeds op 0. Ik weet niet hoe ik moet loslaten. Ik blijf maar over mijn grenzen gaan op alle vlakken. Ik heb moeite ze aan te geven aan anderen of voor mezelf toe te geven dat het me te veel is.

Ik ben "verplichte" rustmoment gaan inbouwen door bv. voor iedere maaltijd een halfuur met mijn ogen dicht op de bank te liggen. Dit helpt maar dan ben ik zo slim om dat beetje energie direct weer op te gebruiken. Telkens spijt van, vraag me af waarom ik het deed, en doe het de volgende dag opnieuw.
Het is alsof het "dingen willen doen" en vechten een verslaving is.

Jouw verhaal klinkt voor mij heel herkenbaar. Ik ben nu 2,5 jaar verder en heb een stuk of 5, 6 of 7 grote terugvallen meegemaakt, misschien zelfs meer. Als ik vanaf dag 1 een goede coach had gehad was dit misschien te voorkomen geweest, nu moet ik het allemaal zelf ondervinden en uitzoeken. De belangrijkste tip die ik kan geven is: vanaf nu is je lichaam de baas en niet je hoofd. Daarmee bedoel ik dat je geen verwachtingen meer mag stellen aan jezelf in de zin van "dit moet ik toch kunnen". Dit besef gaat gepaard met teleurstellingen, zoals het moeten afzeggen van bezoek e.d. omdat je dat op dat moment niet kunt opbrengen. Verder ervaar ik dat als ik binnen bepaalde grenzen blijf, dat mijn lichaam dan voldoende kan herstellen, maar zodra ik denk: ik doe er een schepje bovenop, dan gaat het mis. Het komt dus heel nauw, of je in "groen" blijft of in "rood" bent beland. Vooruitgang kun je alleen bereiken door héle kleine stapjes te maken. Dit vraagt om een ijzeren discipline.

Ik begrijp je volkomen, het is zo lastig om je gewoonweg leeg te voelen. Ik was altijd een actieve sporter. Ik sportte zelfs tijdje op nationaal niveau. Mijn conditie was ruim boven gemiddeld. En nu... Boodschappen doen voelt als een marathon. Ik ben inmiddels 1,5 jaar op weg. Ik heb gelukkig weer betere dagen maar soms voelen simpele dingen zoals de boodschappen nog steeds als een marathon. Sporten gaat nog steeds niet, ook door frustratie want ik kan nu alleen op "oma" niveau bewegen ipv het vrij hoge niveau wat ik gewend was. Dus ik ga veel te snel te ver, met het gevolg dat je door 1 sportsessie daarna soms weken lang niet meer normaal functioneert.
Mijn schoonfamilie heeft veel sporters, als ik uit moet leggen hoe het voelt zeg ik altijd. Stel je voor dat je een zware wedstrijd heb gespeeld en helemaal kapot bent. Houd dat gevoel vast, maar dan voor dagen/weken/maanden achter elkaar.
En zelfs dat komt niet helemaal overeen natuurlijk, maar voor mensen die het niet snappen/hebben mee gemaakt lijkt dit de beste uitleg.

En aanvulling op frank
Het is zo frustrerend om die mini stapjes te nemen terwijl je zoveel meer wil.

Hey mensen, echt stapje voor stapje! En ik kan het coachingsprogramma 'echtinbalans' nog aanbevelen. Lang niet alles is perfect en soms wat teveel gericht op supplementen of andere aankopen, maar in algemene zin is het in de basis een goed programma om de ergste periode uit te komen. Ik kan het niet voorstellen dat ik nog in dat dal zou zitten na zo'n lange tijd... Heb precies 1 jaar terug mijn grote crash gehad na 3 maanden aankloten en mij suboptimaal voelen. Ondertussen weer 50% werkend maar wel veel aangekomen. Het komt goed, gewoon heel rustig aan!

Helemaal met Frank eens! Je lichaam is de baas, luister daar naar! Als ik teveel doe nemen spierspanning/(hoofd)pijn direct toe (overprikkeling). Zorg voor een goede dagstructuur met vaste eetmomenten, huishoudelijke taken/taakjes. En continue doseren, tussendoor rusten. Wat je per dag aankunt verschilt enorm. Het gaat om er om dat je kleine stapjes zet. En zoek een externe coach die je op t rechte pad houdt.

Ik zou veel schermtijd vermijden om je batterij op te laden wandelen in het bos, af en toe na een vriend of vriendin fam ofzo. Gezond eten supplementen nemen bcomplex omega magnesium ect.. ik heb ook last van spierspanning hoofdpijn en als.ik loop soort van evenwicht problemen.

Heel herkenbaar helaas. Zit zelf nu 13 maanden in burnout en zit op dit moment midden in een verhuizing. Daardoor flinke terugslag omdat ik gewoon veel teveel heb gedaan (tenminste ik denk dat dat het is). Moet nog de laatste loodjes maar ben niet meer vooruit te branden.

Uit zich bij mij met enorm veel lichamelijke klachten, slecht slapen en depressieve gevoelens. Veel onrust en paniekaanvallen. Kun je je zo ellendig voelen doordat je teveel gedaan hebt vraag ik me af ???

pff..wat herkenbaar allemaal! ik ben vanaf 1 maart 2023 thuis. ik werk 20 uur in het ziekenhuis op bloedafname. ik ben sinds een paar weken weer aan het opbouwen 3x3 uur. ik werk eigenlijk 4 ochtenden van 07.15u tot 12.30u. nu net vakantie gehad en merkte in de vakantie al dat het weer minder werd hoe dan?!) ik ben vreselijk moe, spierpijn in zowat heel m'n lijf, hoofdpijn. ik kan gewoon niet begrijpen dat ik zo moe blijf, heb bijna 3 mnd volledig thuis gezeten..maar lijk de batterij niet eens halfvol te krijgen. ik heb 3 Kids en dus ook een druk huishouden..en ja..doe t rustig aan, laat dingen liggen, vermijd stress..allemaal zo makkelijk gezegd, soms zit je nou eenmaal in een situatie waarin je niet zomaar uit kan. mijn man anderhalf jaar geleden gedotterd, maar nu weer opnieuw onderzoeken wegens wederom hartklachten..
ik blijf dus maar " aan " staan..
ben bijna blij te lezen dat ik niet de enige ben waarbij het zolang duurt. in oktober zou ik weer volledig aan de gang moeten zijn.. maar ben zo bang dat ik t niet ga redden en wil zo graag ook voor mijn collega's

Hoi lisette. Wat zijn joun klachten..ik deed ook altijd op hoge niveau sporten. Kan nu ook na 2 jaar niet sporten zelfs de loopband kan mijn klachten down verergeren. Krijg dan last van me evenwicht en voel enorme spierspanning middenrif hals nek en hoofd. Terwijl buiten wandelen dat niet zo veroorzaakt..