Twee maanden geleden werd ik ziek. Enorm ziek, ik ging zondag avond 19:00 m’n bed in, met koorts en ben er pas anderhalve maand later uit gekomen. Ik moest overgeven, diarree, hoesten had overal pijn en kon m’n ogen niet open houden. Ik viel flauw en kon alleen maar huilen en viel telkens half in slaap om weer zwetend wakker te worden.
Dit was het begin van mijn burn-out. Ik ben eerder depressief geweest, wat misschien toen ook samen ging met een burn-out. Maar daar had ik toen eigenlijk te weinig weet van. Misschien kwam het ook door mijn omgeving toen. Ik kon “makkelijk” niks doen, want niemand merkte het. Ik ben toen toch weer “door” gegaan omdat het wel moest. (Geld verdienen, huur betalen)
Nu woon ik samen, ik ben vanaf mei thuis en voel me verschrikkelijk. Ik was natuurlijk erg ziek, maar heb het gevoel nog steeds mijn energie niet terug te hebben. Wat natuurlijk de burn-out is.
Ik zit bij een psycholoog en een hypno therapeut. Dit is niet erg vaak. De volgende duurt nog langer omdat het zomervakantie is, dus iedereen is weg. Ik merk dat er veel omhoog komt van vroeger. Ik denk dat daar ook zeker mijn burn-out vandaan komt. Er zijn dingen gebeurd die ik nog nooit met een therapeut het gedeeld omdat ik er bang van ben. Maar deze dingen komen nu ineens snachts of in mijn dromen naar boven. Waardoor ik enorm slecht slaap en nog meer moe ben.
Ik kan eigenlijk alleen in slaap vallen wanneer mijn vriend er is. En die is laat ivm werk. Ik voel me enorm onveilig en alleen. Ik weet soms niet meer wat ik moet doen.
Ik wil graag meer hulp, of vaker mijn psycholoog zien, maar weet niet hoe. Er is gewoon geen plek, ze zijn te druk. Wat kan ik doen. Alleen al tips voor het slapen zijn welkom. Ik heb dit al in huis: oxazepam, droom sap, codeine, melatonine(natuurlijk niet tegelijk)
(Ik merk ook dat ik soms ineens heet baldadig kan worden, alle wetten en regels wil breken en alle drank en drugs wil doen die er zijn. Dit doe ik niet, want ik weet dat het daarna te naar is. Maar het is soms niet meer te doen. Dat alleen thuis zijn, het alleen voelen. Dat de hele wereld door gaat en ik niet meer mee kan doen)
Dit was het begin van mijn burn-out. Ik ben eerder depressief geweest, wat misschien toen ook samen ging met een burn-out. Maar daar had ik toen eigenlijk te weinig weet van. Misschien kwam het ook door mijn omgeving toen. Ik kon “makkelijk” niks doen, want niemand merkte het. Ik ben toen toch weer “door” gegaan omdat het wel moest. (Geld verdienen, huur betalen)
Nu woon ik samen, ik ben vanaf mei thuis en voel me verschrikkelijk. Ik was natuurlijk erg ziek, maar heb het gevoel nog steeds mijn energie niet terug te hebben. Wat natuurlijk de burn-out is.
Ik zit bij een psycholoog en een hypno therapeut. Dit is niet erg vaak. De volgende duurt nog langer omdat het zomervakantie is, dus iedereen is weg. Ik merk dat er veel omhoog komt van vroeger. Ik denk dat daar ook zeker mijn burn-out vandaan komt. Er zijn dingen gebeurd die ik nog nooit met een therapeut het gedeeld omdat ik er bang van ben. Maar deze dingen komen nu ineens snachts of in mijn dromen naar boven. Waardoor ik enorm slecht slaap en nog meer moe ben.
Ik kan eigenlijk alleen in slaap vallen wanneer mijn vriend er is. En die is laat ivm werk. Ik voel me enorm onveilig en alleen. Ik weet soms niet meer wat ik moet doen.
Ik wil graag meer hulp, of vaker mijn psycholoog zien, maar weet niet hoe. Er is gewoon geen plek, ze zijn te druk. Wat kan ik doen. Alleen al tips voor het slapen zijn welkom. Ik heb dit al in huis: oxazepam, droom sap, codeine, melatonine(natuurlijk niet tegelijk)
(Ik merk ook dat ik soms ineens heet baldadig kan worden, alle wetten en regels wil breken en alle drank en drugs wil doen die er zijn. Dit doe ik niet, want ik weet dat het daarna te naar is. Maar het is soms niet meer te doen. Dat alleen thuis zijn, het alleen voelen. Dat de hele wereld door gaat en ik niet meer mee kan doen)
Sanne
22-07-2023
