Ik heb iemand gehad om me hierin te helpen maar het verdriet en pijn. Is soms te snijden.
Het lijkt wel of iemand een stuk uit me hart heb gesneden. Ik ga door met me leven .
Mensen hebben me verlaten en geen begrip.
Ik heb nog twee kinderen die ziek zijn.
Ik ben me moeder kwijt geraakt pas en nu me nichtje .
Dan kom alles als een flits voorbij.
Ik heb weinig familie over .
En die over zijn die willen niks horen me broer en zussen willen er niks van weten.
Nu me zus en zwager hun dochter kwijt zijn .
Hoor ik niks meer van hun ze zeiden 3 jaar geleden als ik over me zoon iets zei jaja.je wist dat het eraan zat te komen. Maak niet uit hoe je kind verlies het snijd jaren lang heb ik voor me zoon moeten zorgen en met alle liefde gedaan
Ik geef me leven voor me kinderen niemand vraagt kan ik je ergens mee helpen.
Ik alleen heb de zorg moeten dragen voor me ene zoon .
Ik heb niet lopen klagen over me pijn en verdriet na niemand .omdat hun er ten eerste niks van wilde weten.
Ik sta alleen ervoor .met je eigen lichamelijk beperking en je kinderen die ziek zijn .soms weet ik het niet meer .
Ook omdat ik niet begrijp waarom mensen zo koud kunnen zijn .en je laat stikken op het moment dat je kind kwijt raakt
Het kan iedereen overkomen zonder dat je erom vraagt .
Mensen kunnen je behoorlijk pijn doen omdat je niet terecht bij hun kan .