Sinds 2018 heb ik klachten van pds. Het bleek een combi van factoren: in 2017 best wat stress gehad vanwege werk en ontslag en in 2018 voor mijn werk naar Roemenië geweest waar ik een voedselvergiftiging heb opgelopen. Daarvoor een antibiotica kuur gehad. Omdat de klachten aanhielden ben ik weer bij de huisarts geweest. Na onderzoek kwam er een helicobacter pylori (bacterie) uit welke is behandeld met een straffe antibiotica kuur. Daarna zijn de klachten nooit meer afgenomen. Nog wel wat onderzoeken gehad zoals op lactoseintolerantie maar dit bleek het niet te zijn. Zelf houd ik bij wanneer ik klachten heb (soort dagboeken) en daarnaast een foodapp. Tip van m’n therapeut om zo achter mijn trigger te komen. Daarnaast blijft het oppassen met stress.
Ik heb met nam last op de momenten dat ik ga ontspannen, vaak na het avondeten. Krijg dan vaak een soort zweetaanval en vervolgd buikpijn: meestal linksonder. Vaak zit ik dan weer een uur op het toilet. Meestal even later weer. Spontaan ergens naar toe gaan, doe ik niet meer. Blijf altijd checken of en waar een toilet is. Uit eten is er ook niet meer bij omdat ik bang ben dat het verkeerd gaat. Het is niet dat ik het mis maar vind het wel vervelend om steeds uit te leggen dat ik niet mee ga of waarom. Mensen vinden dat soms wel lastig omdat ze je een fijne avond gunnen. Maar de onzekerheid heeft dan vaak de overhand. Met mijn therapeut heb ik vaak een online of telefonische sessie. Dit zorgde er ook voor dat de drempel een stuk lager was. Soms is een luisterend oor en begrip helpend. Fijn om dit zo te kunnen delen en de andere verhalen te kunnen lezen. Sterkte allemaal en ik hoop dat er een oplossing komt voor pds!
Ik heb met nam last op de momenten dat ik ga ontspannen, vaak na het avondeten. Krijg dan vaak een soort zweetaanval en vervolgd buikpijn: meestal linksonder. Vaak zit ik dan weer een uur op het toilet. Meestal even later weer. Spontaan ergens naar toe gaan, doe ik niet meer. Blijf altijd checken of en waar een toilet is. Uit eten is er ook niet meer bij omdat ik bang ben dat het verkeerd gaat. Het is niet dat ik het mis maar vind het wel vervelend om steeds uit te leggen dat ik niet mee ga of waarom. Mensen vinden dat soms wel lastig omdat ze je een fijne avond gunnen. Maar de onzekerheid heeft dan vaak de overhand. Met mijn therapeut heb ik vaak een online of telefonische sessie. Dit zorgde er ook voor dat de drempel een stuk lager was. Soms is een luisterend oor en begrip helpend. Fijn om dit zo te kunnen delen en de andere verhalen te kunnen lezen. Sterkte allemaal en ik hoop dat er een oplossing komt voor pds!
Peter
27-08-2023