Laat alles uit mijn trillende handen vallen

Ocherm.... zo jong :-( Kan me voorstellen dat je je beroerd en alleen voelt. Verder geen vrienden en familie om mee te praten?

Dag onbekende heel verdrietig maar ook ik ben nu 2,5 jaar weduwe en wik weer iemand ontmoeten, wel eerlijk te vertrouwen.
Misschien kunnen we elkaar ontmoeten i ??

Jenny. Ik ben afgelopen december mijn zus en 2 maanden geleden ook nog eens mijn moeder verloren. Ik heb dus alleen mijn schoonfamilie nog. Mijn vrouw zei altijd als er met mij wat gebeurt dan laat mijn familie je nooit valken. Maar nu na een week nog geen appje of telefoontje gehad.

Lizzy. Graag zou ik met je in contact komen. Wil zo graag praten met iemand .

Ronald,

Wat een drama, zo onverwachts. Ik heb dit ook meegemaakt. Zit nu weer te huilen. Humanitas heeft mensen die bij jou aan huis komen, voor rouwverwerking. Geen kosten aan verbonden. Ik heb hier goede herinneringen aan. Het is onvoorstelbaar dat zoiets gebeurt, en zo onverwachts. Ik ben mijn geliefde echtgenoot van de éne minuut op de andere minuut kwijtgeraakt. Ik weet ook niet hoe ik verder moet. De weekenden zijn zo zwaar, zo alleen. Wij hebben geen kinderen.

Zijn er mensen die nu ook heel veel verdriet hebben en met mij hier over wilen praten of weet iemand waar er bijeenkomsten zijn voor lotgenoten in de buurt van Rotterdam??

Niemand??. Het verdriet wordt iedere dag erger.

Ronald, wat een intens verdriet! Je grond verdwijnt gewoon onder voeten op dit moment. Het wordt beter, uiteindelijk, helaas valt dat niet te forceren maar uiteindelijk zal zich een leven vormen om dit verdriet heen.
Ik raad je aan om even met de huisarts te gaan praten. Heb ik goede ervaring mee. Vraag om een maatschappelijk werker of wat zij/hij anders kan doen om jou te ondersteunen. Alle liefs en sterkte!

Is er hier op het forum een of meerdere mensen die ook graag wil of willen praten en steun zoeken. Kan bij mij thuis of op eenneutrale plek. Geen bijbedoelingen oid maar ik heb gewoon de behoefte om te praten met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben en het ook niet kunnen begrijpen allemaal

Stuur deze anders naar

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we deze enkele weken na plaatsing)

Inmiddels wat verder maar hoe moet je in hemelsnaam alleen verder??
Niets meer samen . Ik mis ze echt met alles en wil het liefst nu achter haar aan maar dat kan ik niet ivm onze zoon.
Geen contact met schoonfamilie . Niets. Er is gewoon niets meer aan het leven. Wie heeft dit ook.

Ik begrijp je Ronald, mijn man was 59 jaar toen hij plotseling is overleden ik was er 56, nu zijn we bijna 3 jaar verder, maar de pijn en het verdriet is nog even erg als in het begin zelfs nog erger. Ik heb ook 2 zonen en 2 schatten van kleinkinderen maar die vervangen mijn man niet, mijn maatje,dus ik begrijp heel goed hoe jij je voelt. Veel sterkte voor jou en elke dag opnieuw proberen verder te gaan, ook al is het zo moeilijk.

Wat heb ik in hemelsnaam toch verkeerd gedaan?? Eerst mijn moeder. Toen mijn vrouw van 56 en nu moet ik morgen ook nog de hond ws in laten slapen. Nu is er straks helemaal niets meer over.Wat is de zin van het leven nog??

Pfff, Ronald, wat een verdriet, hoeveel kan een mens hebben.....

Er valt weinig te zeggen, wat stellen woorden nou voor, je gaat gewoon door, je hebt geen keuze. Uiteindelijk leer je er mee te leven, weg gaat het nooit.

Ik vraag me af hoe ik in hemelsnaam deze maand de kerstdagen en oud en nieuw moet doorkomen. Zoveel verdriet.
Wordt er gek van dat alleen zijn en niets meer om je heen hebben. Wat zou ik graag zelf ook heengaan . Hoop zo dat ik ze dan weer zie. Hele dag tranen in m'n ogen. Niet vol te houden.

Ronald, je moet niks he. Laat de dagen gewoon voorbij gaan. Rouw is rauw, het is verschrikkelijk, zeker het eerste jaar, maar uiteindelijk ga je accepteren, je hebt weinig keus, het gemis en verdriet zal altijd blijven, alleen zal er op een gegeven moment rust komen.
Is je hond nog bij je?