Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Bedankt voor het lezen...veel liefs uit ierland.

    Goedenmiddag!

    Ik ben hier niet goed in, maar ik wil bij deze toch heel graag een deel van mijn verhaal vertellen!

    In 2007 ben ik geemigreerd naar het prachtige Ierland, om zo afscheid te nemen van een roerig problematisch leven!

    Vanaf jonge leeftijd ben ik mede door mijn vader (R.I.P. papa) terecht gekomen in een wereld van geweld, misbruik, en criminelen.

    Ik heb meer dan 5 jaar lang een zware crimineel, verslaafde vriend in huis gehad! Dat heeft mijn leven vanaf jongs afaan flink beinvloed! En Nadat mijn beste vriend uit de afkick kliniek kwam, en hij op eigen benen kon staan, besloot ik voor mezelf te kiezen, en naar ierland te emigreren!

    Mijn beste beslissing ooit! Wat een avontuur! Ik begon te werken op een manege/b&b en moest iedere dag 13 stallen schoon maken!

    6 dagen per week, van s ochtends tot s avonds!

    Na een jaar verhuiste ik naar een andere provincie in ierland om daar helemaal mijn eigen leven op te bouwen!

    Ik ontmoette mijn ex vrouw, op wie ik echt stapel verliefd was! We huurden een prachtig huis, begonnen onze eigen bakery..en waren dol gelukkig!

    Mijn ex vrouw was pastry chef, en in de zomer reed ik het hele land af, om zo op grote festivals onze heerlijke producten te verkopen!

    We hadden een prachtig leven! Totdat ik mijn ex vrouw aan mijn broer voor stelde! Ik zag meteen dat er iets goed mis was...mijn broer en ex waren verliefd!

    Gelukkig woonde mijn broer in nederland, en ik had nooit verwacht dat mijn broer er met mijn ex vandoor ging!

    Voordat dat gebeurde, trouwden we, en kregen een prachtige zoon!

    Maar vanaf de geboorte wist ik dat er iets vresenlijk fout was, mijn ex vrouw had totaal geen connectie met onze zoon..er was geen emotie!

    Toen ze in een post-depressie kwam, heb ik professionele hulp ingeschakeld, omdat ik mij ernstige zorgen maakte!

    Echter...alle problemen waren ineens mijn schuld! Ik moest een full time baan zoeken, en in theraphy!

    Ik vondt dat we samen hulp nodig hadden! Maar daar was ze het niet mee eens!

    De situatie werd steeds slechter, en mijn ex vrouw vluchte naar mijn broer! Die verliefd op haar was, en haar steunde!

    Toen ik op een avond thuis kwam, vertelde mijn ex dat ze wou scheiden! Ik was het daar mee eens, want onze relatie werkte niet!

    Vanaf dat moment was het voor haar groen licht een relatie met mijn broer te beginnen..we woonde nog in hetzelfde huis! Toen ik het mijn ouders vertelde,geloofde zij er niks van! Ik was jaloers,bezitterig..en werd niet geloofd!

    ,3 maand lang werd het verzwegen!

    Het werd bijna slaande ruzie, waarna mijn ex mij aangaf wegens mishandeling! Terwijl ik geen flauw idee had hoe ik met deze situatie om moest gaan!

    Ze kreeg een eigen huis, wat haar plan was, en ik kreeg tot grote frustratie een contact verbod met mijn zoon!

    Uiteindelijk na 4 maand had mijn broer zelf het lef om het mij te vertellen! Gelukkig voor hem via de telefoon!

    Mijn scheiding was nog geen eens rond, en ik moest mijn ouders smeken om mijn broer te vragen afstand te houden!

    Toen in October kwam hij haar, en mijn zoon ophalen uit Ierland! Ik was zo boos, en verdrietig!

    Ze gingen samenwonen, en mijn ouders, die bij mijn broer in de buurt woonde, waren dolgelukkig, want ze zagen mijn zoon, en het was een happy family!

    Er was totaal geen begrip voor mijn gevoel! Ik moest blij voor ze zijn, en het accepteren!

    Toendertijd hadden we een prachtige bakery shop, deze nam ik over, plus een hoop schuld, maar ik was vastbesloten mijn bakery te redden, en begon zelf met bakken...Dit heeft mijn leven gered, na een hele moeilijke periode, vondt ik iets voor mezelf, en een nieuwe passie!

    Ik begon met het bakken van nederlandse producten, en werdt bekend als the dutch bakery Ireland!

    Ik leverde aan winkels, had een commerciele bakery en was succesvol! Ik was zo trots!

    Maar...de ellende met mijn ex begon! Toen zij en mijn broer een huis kochten, moest ik overal afstand van doen, en als ik mijn zoon wou zien, mocht dat alleen als ik alimentatie betaalde, en onder toezicht van mijn ouders!

    Mijn ex had heel veel mental problems! En de relatie tussen haar en mijn broer werd geweldadig!

    Mijn ex was een hele slechte moeder voor mijn zoon


    Ze mishandelde hem, jeugdzorg was involved, en mijn broer nam mijn zoon in bescherming!

    Mijn ex haatte mijn broers kinderen, en ze was ontzettend jaloers op mij! Dit, omdat ik 8 jaar lang een succesvolle bakery had, gelukkig was in ierland, en ik geen alimentatie wou betalen!

    Ze chanteerde mij altijd met onze zoon! Alle bezoeken aan mijn zoon ging via mijn ouders..Het was 9 jaar lang een grote stressvolle situatie!
    !

    Onze hele familie zat onder de plak en stress van mij ex..

    Toen besloten ze uit elkaar te gaan! Na 8 jaar stress, jaloezie, haat, onbegrip kwam mijn wens uit...ik wist altijd dat hun relatie niet zou werken..en was blij voor mijn zoon dat er een einde kwam aan een zeer onstabiele thuis situatie!

    En toen....gebeurde het waar we allemaal zo bang voor waren! Mijn ex wou geen hulp, begeleiding, of medicatie, en kwam in een psychose!

    Die avond belde mijn zoon,en vertelde dat zijn moeder was doorgedraait, en hun uit huis waren geplaatst door de politie! Ze moesten schuilen bij mijn ouders....Mijn zoon vroeg mij nog of ik de alimentatie had overgemaakt, want daar ging de laatste ruzie over.

    De volgende dag wordt ik gebeld door mijn stiefvader. Ze is dood,verteld hij mij, hij vondt haar in huis ze had zelfmoord gepleegd!

    Mijn eerste reactie? Opgelucht...voor leroy, mijn familie...iedereen had 8 jaar op zn tenen moeten lopen! Ik dacht...nu is het mijn kans om te laten zien dat ik een goede papa ben!

    Ik had voogdij, dus alle zeggenschap! *Dacht ik!

    Mijn ex, was al 3 maand bezig met het voorbereidenv van haar zelfmoord!

    Ze schreef afscheids brieven, en haar laatste wens, was dat mijn broer volledige voogdij kreeg, en ik mijn zoon nooit meer zou zien!

    Er kwam een onderzoek vanuit jeugdzorg! Ik werd in een enorm slechte hoek gedrukt! Omdat iedereen wou dat mijn zoon bij mijn broer bleef!

    Het was niet mogenlijk gedeeltelijk voogdij te hebben met mijn broer, en dit werd mij ook nog eens afgepakt!

    Mijn hart was gebroken! Mijn ex had haar zin!

    Achteraf gezien had ik zelf in nederland moeten gaan wonen, om ervoor mijn zoon te zijn...maar hij zag mijn broer als vader, en had geen intresse in mij.

    Ik zie mijzelf niet als slachtoffer! Dat is mijn zoon! Het arme jongetje is voor het leven beschadigt!

    Hij wil zo graag dat zn papa, en stiefvader geen ruzie meer maken..en ons samen zien! Hij wil niet tussen ons in staan!

    Nu..probeer ik er alles aan te doen om te verhuizen naar nederland! Mijn zoon is 12 en heeft een vader nodig! Maar het vinden van woonruimte is zeer moeilijk!

    Ook heb ik geprobeerd het contact met mijn familie weer goed te maken! Maar dit is een en al frustratie en teleurstelling! Er is nog steeds geen begrip! Mijn familie moet ik loslaten! Maar ik ga knokken voor mijn zoon!

    Dit is een heel erg lang verhaal! Ik wil het delen! Het is zo absurd, dat ik mij iedere dag afvraag hoe ik dit allemaal heb doorstaan!

    Ik ben opzoek naar de juiste theraphy, om vooruit te kunnen! Maar zit vast...ik zou graag hulp willen!

    Bedankt voor het lezen...veel liefs uit ierland.
    Snorflake
    17-10-2023
    Snorflake 1 Laatste bericht: 08-03-2024
    • Alle reacties weergeven...
    • WOOW, ik heb je verhaal met aandacht gelezen. Onwerkelijk dat de mensen met wie je in verbinding staat in die hele situatie zo met u omgaan. Terwijl u zo gemotiveerd bent om er voor u zoon te zijn, zo graag en zo gemotiveerd bent om de familie banden goed te krijgen en dat op een manier dat het voor u een enorm zware situatie moet zijn. Verbazend dat de andere betrokkenen zich op geen enkele manier respect en begrip tonen. Als het om kinderen gaat gaan de gevoelens diep. En nog veel dieper en op een andere hele zware manier als je ze uit het oog verliest en het contact verliest. En je dan zo moeten laten behandelen door die afschuwelijke mensen omdat u kosten wat het kost er zo graag voor u zoon wil zijn. De mensen die tegenover u staan hebben de macht. U bent afhankelijk. Herkenbaar verhaal. Waar de kinderen zijn is alle macht.

      Anoniem
      08-03-2024
    • Reacties verbergen...

Forum Stress - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Stress.
Lees meer verhalen over Stress

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Stress

Op zoek naar tips?
Tips bij stress