Burnout/angst en paniek

Hoi,

Jou klachten zijn herkenbaar. Ik loop hier al jaren mee. Hoe drukker je je erover maakt hoe langer je er last van blijft houden. Het gaat niet in een paar weken over besef je dat. Ik weet dat het moeilijk is maar het komt uiteindelijk goed!

Ik zit op dit forum te lezen en zoveel herkenbaar voor mij, mijn vraag is hoe het nu met jou gaat ? Want je hebt dit al tijdje terug geplaatst..

Groetjes

Hoi,

Dat klopt het gaat helaas nog niet veel beter. Soms heb ik hele dagen dat de wereld heel raar aanvoelt alsof ik dingen niet kan volgens terwijl ik dit wel kan. Angst om in me hoofd te verdwalen of iets ernstigs te hebben is heel groot. Heb veel last van zere benen en druk op mijn ogen en dat wekt ook weer onrust op.
Vandaag 3e sessie bij de psycholoog gehad zij gaan zoeken naar de oorzaak. Verder is het helaas dealen met de klachten ze accepteren en niet bang worden. Maar dat lukt mij helaas ook nog niet.

Hoe is het met jou loop je ook bij een psycholoog?

Ik heb ook van die enorm zere benen. Bij elke emotie, leuk of minder voelt ik het nog meer en spanning in nek. Je lijf/ brein gaat gewoon met je aan de haal zo voelt het. Brrrr heel vervelend

Hoi Jantine,
Jouw klachten klinken allemaal bekend. Ik loop nu een jaar bij de psycholoog en ik heb ook nog klachten en moeite met accepteren. Maar: de klachten zijn wel echt veel minder en ik kan er steeds beter mee omgaan. De tijd helpt daarin ook wel mee. Echt ik kom uit een heel diep donker gat en ik heb nu weer een veel betere kwaliteit van leven. Hoop dat dit je een beetje helpt. Houd vol en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Veel sterkte!

Hoi Y.

Fijn om te horen dat het bij jou wat beter gaat. Geeft mij toch ook weer wat moed dat het goed gaat komen en dat ik me er niet bij neer moet leggen. Dankje!

Ik heb ook erg last van de door jouw genoemde syptomen.
Pas had ik ineens een dag dat ging super goed. De dag erna sta ik op weer duizelig, raar in mijn hoofd, wereld voelt raar enz.
Hebben jullie dat ook dat je daar ineens last van heb?

Dat duizelige in je hoofd gaat weg nadat je bloedcirculatie weer goed gaat. Met andere woorden sporten. Het zal eerst lijken alsof je duizeligheid erger wordt maar daarna merk je dat je je alleen maar weer beter gaat voelen.

Zo herkenbaar de klachten, stuk voor stuk. Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben nu 6 weken uitgeschakeld en nog uitgeput, stress en doorlopend angst.

Heel herkenbaar. Ik kan soms ook naar de wereld of een beeldscherm kijken en het allemaal wel zien, maar heel raar en heftig. Alsof je heel moe bent en dan in een fel licht kijkt.
Hebben andere hier ook last van?