Het is belangrijk om te weten dat iedere verslaving de vervorming is van een behoefte die in de allereerste plaats gezond was. Belangrijke primaire behoeften van -alle mensen- zijn om je veilig, behaaglijk, verbonden, geliefd, begrepen, erkend, gestimuleerd én begrensd te voelen.
Al in onze vroege kindertijd en jeugdjaren gaat het bij veel mensen mis bij het voorzien in deze behoeften. Niet alle ouders zijn in staat om hun kinderen goed om te leren gaan met hun behoeften, omdat zij dit zelf ook onvoldoende geleerd hebben.
Zo ontwikkelt zich te weinig het ‘ik-management’ dat wij zo nodig hebben om ons gedrag bij het omgaan met onze behoeften te reguleren.
Onze behoefte(n) worden ons dan de baas, gaan woekeren en vervreemden zich steeds verder van hun gezonde oorspronkelijke vorm.
Denk eraan hoe de gezonde behoefte van verbondenheid, van ‘erbij horen’ voor velen de aanleiding was om te gaan roken. Bijna niemand vindt een eerste sigaret ‘lekker’.
Wanneer je vervormde behoefte steeds meer grip op je krijgt en jij steeds meer jouw persoonlijke vrijheid inlevert, hoeft je dat eerst niet eens op te vallen. Veel verslaafde mensen leven in de illusie van controle hebben en ontdekken juist door hun omgeving, doordat ze vastlopen, of door lichamelijke klachten dat er iets ‘niet goed’ is.
Als verslaving lang duurt vormt zich veel gewoontegedrag en raakt de verslaving in je hele fysieke en psychische lichaam ingebouwd.
Als je zelf tot het inzicht en daarmee tot het besluit komt dat je het anders wilt, dat jij je vrijheid en gezondheid terug wilt winnen, dan heb je meestal de steun van (ervaren of professionele) anderen nodig. Zij kunnen dan het nodige ‘hulp-ik’ voor je zijn om ervoor te zorgen dat je de tijd, de methode en de middelen krijgt om je eigen ‘ik-management’ (weer) op te gaan bouwen.
Al in onze vroege kindertijd en jeugdjaren gaat het bij veel mensen mis bij het voorzien in deze behoeften. Niet alle ouders zijn in staat om hun kinderen goed om te leren gaan met hun behoeften, omdat zij dit zelf ook onvoldoende geleerd hebben.
Zo ontwikkelt zich te weinig het ‘ik-management’ dat wij zo nodig hebben om ons gedrag bij het omgaan met onze behoeften te reguleren.
Onze behoefte(n) worden ons dan de baas, gaan woekeren en vervreemden zich steeds verder van hun gezonde oorspronkelijke vorm.
Denk eraan hoe de gezonde behoefte van verbondenheid, van ‘erbij horen’ voor velen de aanleiding was om te gaan roken. Bijna niemand vindt een eerste sigaret ‘lekker’.
Wanneer je vervormde behoefte steeds meer grip op je krijgt en jij steeds meer jouw persoonlijke vrijheid inlevert, hoeft je dat eerst niet eens op te vallen. Veel verslaafde mensen leven in de illusie van controle hebben en ontdekken juist door hun omgeving, doordat ze vastlopen, of door lichamelijke klachten dat er iets ‘niet goed’ is.
Als verslaving lang duurt vormt zich veel gewoontegedrag en raakt de verslaving in je hele fysieke en psychische lichaam ingebouwd.
Als je zelf tot het inzicht en daarmee tot het besluit komt dat je het anders wilt, dat jij je vrijheid en gezondheid terug wilt winnen, dan heb je meestal de steun van (ervaren of professionele) anderen nodig. Zij kunnen dan het nodige ‘hulp-ik’ voor je zijn om ervoor te zorgen dat je de tijd, de methode en de middelen krijgt om je eigen ‘ik-management’ (weer) op te gaan bouwen.
Guido
Psycholoog Zutphen
Lid van Therapiepsycholoog
Zutphen