We zullen verder moeten als ouders

Nu weet ik dat ik fouten heb gemaakt waar mijn ex terecht boos om is. Daar loop ik niet voor weg maar sinds de geboorte van onze dochter was ik mijn ex eigenlijk kwijt. De redenen zijn voor mijn gevoel bij mij neergelegd. Ja ik heb een depressie gehad, klopt maar daar heb ik niet omgevraagd en ik kwam thuis in een kille verwijtende sfeer waarbij mijn ex duidelijk niets van me moest hebben en haar moeder vooral benadrukte hoe zwaar zij het had.
Natuurlijk wilde ik mijn partner niet belasten... het resultaat was wel voor mij eenzaamheid en nog meer neerslachtigheid.

Nu zijn we uit elkaar en gaat t op zo'n lelijke manier. Mijn ex en haar moeder maken me uit voor de meest verschrikkelijke dingen. Ik snap een aantal punten van mijn ex maar mis enig begrip en basale waarden en normen naar mij toe.

In het belang van de kinderen lost dit niets op. We zullen verder moeten als ouders en daarin elkaar respecteren maar schijnbaar liggen de brieven met de waarheid elders al klaar. Dit doet verdriet