Zo beschamend

Hoi Melissa,

Ik herken je problemen al ben ik nog niet flauw gevallen, heb ik soms wel het gevoel dat dat zou kunnen gebeuren. Zulke enorm pijnlijke steken onder in de buik, opgeblazen gevoel, pijn in de onder rug, heel veel zweten, kort ademig. Ik heb nu ongeveer 2 jaar het labeltje PDS en via de diëtiste een fodmap dieet gevolgd, daarmee erachter gekomen tegen welke fodmaps ik niet kan. Helaas heb ik de grootste categorieën: fructanen en galactanen. Dit betekend heel goed kijken wat je wel en niet kan eten en drinken. Soms gaat het helaas mis en krijg ik milde tot erg hevige klachten. Als ik van te voren niet zeker weet of ietbiets in mijn maaltijd zit waar ik wellicht niet tegen kan neem ik een paar “fibractase” pillen, speciaal voor mijn fodmap categorieën, er zijn verschillende soorten. Voor wat betreft de schaamte: mijn vrienden en familie zijn van mijn problemen op de hoogte en begripvol maar dat neemt niet weg dat ik me dan schaam. Vooral als ze dan op mij moeten wachten voor het weg gaan of bij het tankstation. Het enige wat je kan doen is uitzitten en wachten tot het over gaat maar er gaat dan wel door je hoofd: ze zitten weer is op mij te wachten hoor, ik ben weer die “lastige factor” die het uitje ophoudt of verpest. Dit doet mij soms ook het uitje afzeggen... dan hebben ze iig geen last van mij. Maar uiteindelijk zijn we allemaal mens en moeten we allemaal wel eens naar de wc alleen hebben wij de pech dat we soms vaker en langer moet denk ik dan maar.
Hopelijk kan wat tips en herkenbaarheid uit mijn verhaal halen. Maar laat alsjeblieft niet pds je leven lijden maar leer leven met pds

Ja maar soms is het gewoon ook geen optie om weg te gaan, ik heb al meerdere malen gehad dat ik ergens vast zat op de wc omdat ik er niet af kon van de pijn en dan moet je maar net een wc in de buurt hebben.
Aan de ene kant is de angst ook wel reëel als je veel last hebt