De angst voor het depressieve gevoel, wat ik twee keer in mijn leven langere perioden heb gehad, is niet met woorden te omschrijven. Geen controle meer over je hoofd is vreselijk.
Ik vond veel troost in bijzijn van mijn kinderen, hun liefde en onschuld was het enige lichtpuntje.
Mijn man en moeder steunden mij emotioneel, in het huishouden en door zorg en aandacht te geven.
Ik moest er zelf doorheen, maar heb nooit alleen gestaan. Een hele warme en fijne gedachte.
Beide keren van depressie zijn ontstaan na jarenlang over mijn grenzen heen te zijn gegaan. En ik ben echt geen volgzaam type, maar die verwachtingen... Toch aan proberen te voldoen.
Anoniem
> 2 jaar geleden
