Dat kritische stemmetje ook!
Misschien herken je dat wel: dat kritische stemmetje dat altijd wel wat te zeuren heeft over anderen en jezelf. Dit is niet goed en dat kon beter. Als je iets gedaan hebt is er daarna dat stemmetje: je bent dit vergeten, je had dit anders moeten doen. Heb je dat wel goed gezegd? Wat zullen ze wel niet van je vinden dat je dit gezegd hebt? Enz. En hoe voel je je dan als je dat stemmetje die kritiek hoort spuien? Ik heb geleerd om dit de innerlijke criticus te noemen. Hoe ga je daarmee om zodat je daar meer los van komt?
1. Word je bewust dat jij dat niet zélf bent, maar dat er iets in jou is dat al die kritiek heeft. Een deel van jou is geprogrammeerd kun je zeggen om overal kritiek op te hebben. Maar jij bent dat niet zélf. Jij bent méér dan die stem.
2. Word je dan ook bewust dat dit deel van jou dat niet zomaar doet. Daar heeft het een goede reden voor. Meestal is dat: als ik kritiek heb op mijzelf, dan doet dat wel wat pijn, maar minder pijn dan wanneer anderen kritiek op mij hebben. Dus zo kan ik er wat aan wennen. Een goede intentie, maar misschien werkt dat nu niet meer voor jou! Oja, nog een tip om verder te lezen: Hal & Sidra Stone, De innerlijke criticus ontmaskerd.
Misschien herken je dat wel: dat kritische stemmetje dat altijd wel wat te zeuren heeft over anderen en jezelf. Dit is niet goed en dat kon beter. Als je iets gedaan hebt is er daarna dat stemmetje: je bent dit vergeten, je had dit anders moeten doen. Heb je dat wel goed gezegd? Wat zullen ze wel niet van je vinden dat je dit gezegd hebt? Enz. En hoe voel je je dan als je dat stemmetje die kritiek hoort spuien? Ik heb geleerd om dit de innerlijke criticus te noemen. Hoe ga je daarmee om zodat je daar meer los van komt?
1. Word je bewust dat jij dat niet zélf bent, maar dat er iets in jou is dat al die kritiek heeft. Een deel van jou is geprogrammeerd kun je zeggen om overal kritiek op te hebben. Maar jij bent dat niet zélf. Jij bent méér dan die stem.
2. Word je dan ook bewust dat dit deel van jou dat niet zomaar doet. Daar heeft het een goede reden voor. Meestal is dat: als ik kritiek heb op mijzelf, dan doet dat wel wat pijn, maar minder pijn dan wanneer anderen kritiek op mij hebben. Dus zo kan ik er wat aan wennen. Een goede intentie, maar misschien werkt dat nu niet meer voor jou! Oja, nog een tip om verder te lezen: Hal & Sidra Stone, De innerlijke criticus ontmaskerd.
