De begeleiding na euthanasie voor na bestaande

Als de euthanasie nog op je netvlies gebrand staat ga dan naar huisarts en vraag doorverwijzing naar EMDR. Wordt vergoed vanuit de basis GGZ.
De euthanasie van nijn man (59) is 3 maanden geleden en ik kreeg die beelden na maanden nog niet weg. EMDR helpt je dit te verwerken.
Google maar eens op EMDR voor een uitleg
Groet Kristine

Wat erg voor jullie, Elly en Kristine. Ook ik heb een nare ervaring met euthanasie, maar heb hierover nooit soortgelijke informatie kunnen vinden op het internet. Jullie beider verhaal is het eerste wat ik in 12 jaar aantref. Ik ben diep geraakt, konden we maar samen een kopje koffie drinken en praten. Veel liefs

Ik herken mij ook in dit verhaal.
Mijn vriend was er heel erg ziek en hij wilde niet in een verzorgingstehuis terechtkomen.
( lees verhaal 61, waar ik ook veel in herken met de lijdensweg van mijn moeder een half jaar geleden )
Mijn vriend wilde ook euthanasie en ik heb hem bijgestaan en overal mee geholpen.
Heb naast hem op het bed gezeten en zijn hand vastgehouden toen hij mij verliet.
Ik dacht dat ik het aankon maar mooi niet dus, wat is dit zwaar.
Mijn leven lijkt wel met het zijne gestopt te zijn.
Ik ben in een heel diep dal terecht gekomen.
Ik heb inderdaad ook hulp gezocht en ook EMDR ondergaan omdat het beeld op mijn netvlies stond gebrand en ik er maar niet vanaf kwam.
Toch ben ik nu al anderhalf jaar verder en het is nog steeds heel erg zwaar.
Ik heb ook de geriater aangeschreven, waar hij onder behandeling was en geschreven dat men veel meer aandacht moet hebben voor de naasten die er bij betrokken zijn.
De vreselijke beelden raak ik niet kwijt en krijg mijn leven nog steeds niet opgepakt.
Ik heb nooit kunnen beseffen dat ik mijn vriend zo erg zou missen.

Correctie hierboven, verhaal 61 moet verhaal 62 zijn

ik herken me niet in jullie verhalen, ik heb de euthanasie van een hele goede vriendin van dichtbij meegemaakt en ben bij haar gebleven tot ze overleden was, ze is zo vredig en vol overgave gestorven, er kwam gewoon een rust over haar gezicht. Ze was ernstig ziek en wou echt niet meer leven, ik had niet gedacht dat het zo mooi kon zijn