Doen jullie overdag een dutje?

Ik heb sinds 1 januari een burn out. Dat begon met een paniekaanval. Al snel kon ik het accepteren. Herstellen is een uitdaging, maar het ging opzich best goed. Totdat ik een hele goede dag had en besloot om op date te gaan met iemand die ik voor mijn burn out via tinder had ontmoet. Ik kon heel goed praten met hem over wat ik meemaakte, dus ik wou hem ook al langere tijd in het echt zien.
Die dag ben ik veelste ver over mijn grens gegaan. Op het moment zelf was ik gelukkig en blij. In de avond kreeg ik echter een nieuwe paniekaanval. Deze keer was de paniekaanval anders. Vorige keer kwam de paniek doordat ik me heel erg onwerkelijk voelde. Nu kwam de paniek omdat ik mn hart voelde bonzen, op een tempo waarvan ik niet wist dat het mogelijk was. Dit is nu bijna een week geleden. Sindsdien gaat het elke dag minder goed. Ik blijf angstig, slapen lukt niet en dat geeft mij extra spanning, omdat ik het gevoel heb dat dit de enige manier is om te herstellen. Gister avond voor het eerst oxazepam uitgeprobeert. Ik vond dat heel spannend. En stelde het eerst ook uit. Uiteindelijk toch gedaan. Ik werd er rustiger van maar slapen ging niet heel veel beter. Vandaag heb ik me weer hoopvol en beter gevoeld. Ik merkte dat de weg naar genezing was om mijn situatie te accepteren. Iets wat ik even vergeten was. 2 vragen voor mijn mede burnoutter: wat is jullie ervaring met medicatie? En doen jullie overdag een dutje? Ik weet namelijk niet goed of ik juist een momentje overdag in mijn bed moet nemen of juist niet.