Een greep uit mijn gedachten

- je bent een loser want je bent 33 en woont in een koekblik. Je kan niet eens autorijden en daarin onafhankelijk zijn. Je bent geen echte volwassene. Je moet je schamen. Je hebt nog nooit een relatie gehad, en dat is niet normaal. Straks gaat het helemaal mis of knapt iemand op je af en wilt niemand je meer, omdat je geen ervaring hebt. Je bent een moeilijk en complex persoon, té moeilijk. Je leven is saai, je werkt alleen maar en bent verder alleen maar alleen. Je hebt nog maar heel weinig vriendinnen en je familie is één grote fucked up puinzooi. Je bent te dik, je huid is lelijk en je ziet er oud uit. Hebt haaruitval, rimpels, cellulites, puistjes op je kont. Je kledingstijl is niet aantrekkelijk, te mannelijk of oversized of te hip, daar gaan mannen niet voor. Je bent te koud en afstandelijk en kan niemand écht toelaten. Je hebt niet eens spaargeld, hoe fucked up en triest is dat. Je hebt schulden. Je kan nooit een echt leven voor jezelf opbouwen en een eventuele partner gaat bij je weg zodra hij dat weet.


Dit is een greep uit mijn gedachten die vooral ‘s avonds in bed de kop opsteken en me wakker kunnen houden, soms tot aan paniek toe. Overdag werkt het vooral verlammend. Ik ben zelf psycholoog dus ik weet precies wat ik moet doen en hoe het werkt, en toch heb ik er nog regelmatig last van. Zo erg, dat ik de stap naar daten maar niet durf te zetten. Terwijl ik het wel heel graag wil.