Een persoonlijke songtekst voor de mensen die er iets aan hebben.

Een persoonlijke songtekst voor de mensen die er iets aan hebben.

Mijn Gedachten lopen vast,er is ballast zonder contrast.
het is mijn donkere killer in de nacht.
Emoties lopen vast.

Vincent van gogh toen die zijn oor er af sneed in de nacht,
ik pak mijn eigen kwast en verf een landschap zonder dag of nacht

Toch ga ik elke dag overstag met de gedachten, dat het zijn wie ik ben niet mag.

Zoek naar mijn eigen kracht, terwijl Ik weet dat mijn eigen gedacht
een projectie zijn van frustratie en een onwerkelijke macht.

Maar ik blijf vechten al word het mijn eind. Zal blijven strijden met een bittere pijn

Er zit Kortsluiting in m'n brein, de donkere dagen zijn het einde van mijn Latijn,
Had het zo moeten zijn, of ben ik de 13de van het dozijn.

Het probleem is ik zie eruit als een sterke Romein, maar voel mij klein als een schaduw in de zonneschijn.

"ja, En Elke dag houdt m'n gedachten me in de macht,
Ja, en elke dag smacht ik naar een vrachtwagen los van vracht.

Ja, En Elke dag, smacht ik naar een leven vol positiviteit en kracht
Ja, . Probeer mij voor te stellen welke leven er op mij wacht."

Ze zeggen samen staan we sterk maar ik voel mij een vak apart,
, de witte speelbal van het potje biljard in het stam café, deze pils is gebrouwen vanuit het hart

Ik zeg ben altijd mezelf, maar geef je maar een kwart van de persoon die ik mij voorstelde hoe ik echt was.

Ik schrijf hier de emoties van mij hart, terwijl die herrijst als een Fenix uit het as.

Ja de emoties slaan door als een koor in de kerk, gaat door been en merg, alle lof naar die herder in de herberg.

Stappen maken is 1 maar om gedachten om te zetten naar acties moet ik 2, zonder hulp is het als zoeken in de zee.

Neem me mee terug in de tijd,
en zet mijn stappe meer stapsgewijs, en maak mij wereldwijs
met mooie gedachten van een swerelds paradijs.

Geef soms te veel prijs, raak verloren in een droomreis,
m'n gedachten lopen over,
m'n ziel ligt ondersteboven.
Ben mijn eigen zielrover vraag me af gaat het ooit nog goed komen

Kom ik de struggle te boven, of is deze ode gemaakt voor de goden,
De flow die blijft komen, de wijntjes zijn aan het stromen de merloot blijft maar komen.

Dit is het moment dat de bomen verdwijnen vanuit m'n dromen.
Het moment dat ik mijn pad kan gaan belopen.

Zonder na te denken waar valkuilen zich ophopen.
Ik begin te hopen, op een leven waar ik verder kan kijken, waar echt uit zal blijken
Dat morge niet meer met vroeger is te vergelijken.

Ik hoop dat ik over een paar jaar kan terugkijken,
dat ik de herinneringen van toen voormezelf kan gladstrijken,
Er zit genoeg inmezelf om alles te bereiken!