Hallo allemaal,
Hier ga ik dan. de eerste keer dat ik mijn verhaal deel. En ik vind het heel spannend, maar ga mijn best doen.
In mijn vroege kinderjaren heb ik een agressieve vader die ons lichamelijk mishandelde. Ook heeft mijn moeder ons emotioneel verwaarloost. Ze zijn daarbij ook nog eens in een vechtscheiding terecht gekomen en maakten ruzie over en weer door middel van ons. Ook heb ik 1 keer seksueel misbruik mee gemaakt, en moest meerdere jaren dingen doen bij mijn neef die ik eigenlijk niet wou. Hij zette mij zo onder druk dat ik op dat moment geen keuze had voor mijn gevoel.
Ik zorgde voor mijn broertje deed de huishouding omdat mijn moeder ziek was en mijn broertje dat nodig had. Mijn moeder heeft schizofrenie en is zelf ook een kopp kind met cptss. Ze kon er dus nooit voor ons zijn. En heeft dat ook nooit gedaan. Ik heb mijn broertje opgevoed tot mijn 13de levensjaar.
Toen ontplofte ik. Ik sneed mezelf, had stemmen en beelden in mijn hoofd en wou dood. Maar ik heb het overleefd door goede stabiliteitsbegeleiding van mijn therapeut van toen en uit huis plaatsing. Helaas ging het alleen om mij. Mij broertje mocht wel blijven in deze omstandigheden. Een beetje jammer.
En zo is mijn verhaal nog ellenlang. het goede nieuws is dat ik 8 jaar geleden mijn vriend heb gevonden. We wonen nu 8 jaar samen en zijn tot nu toe gelukkig samen. Ook ben ik in therapie gegaan voor mijn problemen. Eerst bij psy q daar deden ze niet zo veel en hebben ze bijna niks gevonden. Laten we zo zeggen, daar heb ik 2 jaar verprutst. Nu loop ik ongeveer een half jaar bij de GGZ. Ik doe psychotherapie en ga geloof ik met mini stapjes de goede kant op.
Ja ik ben verdrietig en ja ik voel me echt slecht maar ik word goed opgevangen dit keer. En het gevoel dat ik er eens een keer niet alleen voor sta dat voelt goed. Binnenkort gaan mijn EMDR sessies beginnen. Ik ben benieuwt hoe het dan gaat en of dat werkt.
Ik ben gediagnostiseerd met: cptss, kopp kind, hechtingsproblemen, dissociatie, en autistische cooping.
Ik hoop dat ik met deze therapie misschien weer de goede kant op ga en Weer een beetje plezier heb in het leven. Ik sta nog zoon beetje aan de start van alles voor mijn gevoel, en ben nog lang niet klaar. Binnenkort ga ik het proberen bij een dagbesteding omdat het op mijn werk op dit moment niet zo goed gaat. Ik hoop dat de dagbesteding wel goed gaat en ik daarbij overdag wat om handen heb.
Nou word het tijd om af te ronden.
Jullie staan niet alleen in deze zware strijd die jullie moeten voeren. We zijn er allemaal voor elkaar.
Veel geluk en kracht toegewenst
Groetjes
Hier ga ik dan. de eerste keer dat ik mijn verhaal deel. En ik vind het heel spannend, maar ga mijn best doen.
In mijn vroege kinderjaren heb ik een agressieve vader die ons lichamelijk mishandelde. Ook heeft mijn moeder ons emotioneel verwaarloost. Ze zijn daarbij ook nog eens in een vechtscheiding terecht gekomen en maakten ruzie over en weer door middel van ons. Ook heb ik 1 keer seksueel misbruik mee gemaakt, en moest meerdere jaren dingen doen bij mijn neef die ik eigenlijk niet wou. Hij zette mij zo onder druk dat ik op dat moment geen keuze had voor mijn gevoel.
Ik zorgde voor mijn broertje deed de huishouding omdat mijn moeder ziek was en mijn broertje dat nodig had. Mijn moeder heeft schizofrenie en is zelf ook een kopp kind met cptss. Ze kon er dus nooit voor ons zijn. En heeft dat ook nooit gedaan. Ik heb mijn broertje opgevoed tot mijn 13de levensjaar.
Toen ontplofte ik. Ik sneed mezelf, had stemmen en beelden in mijn hoofd en wou dood. Maar ik heb het overleefd door goede stabiliteitsbegeleiding van mijn therapeut van toen en uit huis plaatsing. Helaas ging het alleen om mij. Mij broertje mocht wel blijven in deze omstandigheden. Een beetje jammer.
En zo is mijn verhaal nog ellenlang. het goede nieuws is dat ik 8 jaar geleden mijn vriend heb gevonden. We wonen nu 8 jaar samen en zijn tot nu toe gelukkig samen. Ook ben ik in therapie gegaan voor mijn problemen. Eerst bij psy q daar deden ze niet zo veel en hebben ze bijna niks gevonden. Laten we zo zeggen, daar heb ik 2 jaar verprutst. Nu loop ik ongeveer een half jaar bij de GGZ. Ik doe psychotherapie en ga geloof ik met mini stapjes de goede kant op.
Ja ik ben verdrietig en ja ik voel me echt slecht maar ik word goed opgevangen dit keer. En het gevoel dat ik er eens een keer niet alleen voor sta dat voelt goed. Binnenkort gaan mijn EMDR sessies beginnen. Ik ben benieuwt hoe het dan gaat en of dat werkt.
Ik ben gediagnostiseerd met: cptss, kopp kind, hechtingsproblemen, dissociatie, en autistische cooping.
Ik hoop dat ik met deze therapie misschien weer de goede kant op ga en Weer een beetje plezier heb in het leven. Ik sta nog zoon beetje aan de start van alles voor mijn gevoel, en ben nog lang niet klaar. Binnenkort ga ik het proberen bij een dagbesteding omdat het op mijn werk op dit moment niet zo goed gaat. Ik hoop dat de dagbesteding wel goed gaat en ik daarbij overdag wat om handen heb.
Nou word het tijd om af te ronden.
Jullie staan niet alleen in deze zware strijd die jullie moeten voeren. We zijn er allemaal voor elkaar.
Veel geluk en kracht toegewenst
Groetjes
Anoniem
> 2 jaar geleden
