Gehuwd, maar ik voel me eenzaam

Wat vervelend dat je je zo eenzaam voelt.

Als ik je verhaal lees, dan komen er een paar dingen in me op.

1) Je schrijft dat je gehuwd bent. Hoe is het contact met je vrouw? Kunnen jullie open en eerlijk tegen elkaar zijn? Bespreken jullie wat jullie bezig houdt?

Zo nee, dan zou het al heel veel kunnen opleveren op dat wel te gaan doen. Je zou je dan ook minder eenzaam voelen, maar meer verbonden met je vrouw.

2) Heb je hobby's waar je mensen zou kunnen ontmoeten? Misschien kun je op een sport gaan? Een groepsreis maken om mensen te ontmoeten? Of kijk eens op een site als nieuwemensenlerenkennen.nl

Maar. Als. We. Het. Zamen. Delen. En op een. Lijn. Zitten. Gr Joop. U. Kunt. Reageren

hallo ik ben ook gehuwd en heb hetzelfde gevoel als u 

Ik begrijp heel goed wat je bedoelt, hoewel het bij mij over een ander soort eenzaamheid gaat eigenlijk, ik schrijf het niet graag en voel me echt slecht als ik dit verwoord maar 3 jaar geleden heb ik een man leren kennen die me op sexueel gebied rot verwend.

Je moet wel weten dat ik al meer dan 20 jaar geen sex meer had. Ben nochthans getrouwd en mijn man ziet mij graag en ik wil hem ook nooit kwijt,maar hij kan niet meer vrijen en ik heb daar wel veel behhoefte aan.

Nu ben ik wel smooorverliefd geworden op die man, maar hij heeft me nu gedumpt voor een ander omdat hij het niet méér ziet zitten om 45 min te rijden om bij mij te zijn.Nu doet hij alles met haar wat ik zo graag had gedaan, etentje, cinema, toneel enz.

Toch beweert hij dat hij me wil blijven zien,maar dat geeft me een wrang gevoel, kan iemand me raad geven? Hij beweert zelfs dat hij haar bijna verteld heeft dat hij verliefd is op mij en me niet kan laten, wat moet ik daarvan geloven? Gekwetst, eenzaam hart.

Hallo. Ik begrijp je volkomen. Ben zelf ook 23 jaar gehuwd maar voel me zo alleen. Heb ook niet echt iemand waar ik mijn gevoelens mee kan delen, valt soms heel zwaar.

ik ben 45, ongehuwd. 1 vriendin. Geen familie . Geen werk.
Voel me alleen, een uitzondering, niet aanvaard.Wil gewoon goede gesprekken met iemand en desnoods eens afspreken. Van waar ben jij. Ik van Leuven.

Zo herkenbaar...
Ik ook gehuwd, 2 prachtige kinderen en een man. Mijn man haalt heel veel voldoening uit zijn werk, ik voel me alleen. We hebben hele andere interesses. Oppervlakkige contacten met anderen genoeg, maar echte vriendschappen niet.
Ik wens je een mooie vriendschap toe!

Hallo,
Ik weet maar al te goed wat je doormaakt, maar jij bent tenminste gezond en hebt een job. Zelfs die dingen heb ik niet. Dus...

Ik was gehuwd en was ook eenzaam.hoewel we alkes samen deden luisterde hij nooit
Nu ben ik alleen sinds 2mnd en woon in een ander dorp ken niemand en wordt steeds eenzamer.
Praten met je partner is de juiste oplisdong

wat voor werk doe je? waar woon je? lijkt het je leuk om met kinderen om te gaan

Ik ben een man van 70 en ga af en toe eens een avontuurlijke wandeling maken in de ardennen. Zin om eens mee te gaan ?
Ik hoor het wel van U.

Ik zit in het zrlfde schuitje

Je bent zeker niet alleen die zich zo voelt. Ik ben 39 jaar gehuwd heb 2 kinderen. Toch voel ik mij vaak eenzaam en ongelukkig Waarom weet ik niet. Ik heb een lieve man 2 prachtige kinderen. Wat scheelt er met mij dat Ik mij zo voel? Is er iets waar we nog op zoek zijn maar niet vinden? Ik heb het antwoord nog niet gevonden en weet niet of ik het ooit zal vinden.

Ik ben al vele jaren gelukkig gehuwd,geen kinderen en geen familie (geen contact meer mee door erfeniskwestie)Zou wel heel graag vriendin leren kennen waar ik veel aan heb!Ben van Zonhoven

Hallo, ik las net uw verhaal en dat is bijna letterlijk dezelfde situatie als die waarin ik me bevind. Ik ben alleen iets ouder (45 jaar) maar voor de rest is alles heel herkenbaar. Ik ben niet echt op zoek naar nieuwe contacten maar wou gewoon laten weten dat je niet alleen bent in dergelijke situatie, hoe pijnlijk ze ook is (ik spreek uit ervaring). Het enige waar ik nu op hoop is dat de pijn en miserie slijt, ik ben niet echt hoopvol dat mijn situatie zelf zal veranderen. Sterkte gewenst!

Zeer herkenbaar. 42 en heb hetzelfde.

Mijn hele leven, ik ben nu 75 , heb ik geen enkel gevoel dat ik werkelijk contact heb met anderen. Altijd dat eenzame gevoel. Ik doe mijn best maar het lijkt wel of in een ander wezen ben. Mijn leven is een grootte leugen. Ik verberg alles omdat ik denk dat ik niet deug. Ben ook verbaasd als mensen mij leuk vinden want ze weten niet dat ik een grote hekel aan mijzelf heb. Dit is ontstaan dat van kind af aan mij dit gezegd is ,vooral door mijn ouders . Ik ben op acht jarige leeftijd naar verschillende internaten gestuurd. Nooit geen liefde gekend behalve de verkeerde. Vunzig was het.

Ik heb een vriend en 5 kinderen maar ook ik voel me vaak eenzaam.

Zo herkenbaar en om ons heen zie je familie komen en gaan. Ouders beide kanten overleden. Familie geen contact, ook geen optie. En ook geen vrienden. Jonge kinderen die geen oma s en opa s meer hebben. Niet meer gezellig op visite of dat ze kunnen logeren. Is echt heel eenzaam. Buren hebben niets door. Druk met hun eigen. Nergens op terug kunnen vallen voelt niet fijn.

staar je niet blind op anderen ,deze tijd is gewoon zo ..zie een spin hij of zij is ook alleen of eenzaam..wilhelmina was ook eenzaam maar nooit alleen. en ze had zoveeeeeeeeeeeeeeeeeeel dat is pas zielig.................................... je moet er gewoon wat van maken.en dat moet je wel zelf doen.....................het is goed als je zelf dingen doet............................je kwam alleen op de wereld,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,en je gaat er ook alleen weer af,,waar naar toe naar het mooiste wat je ooit gezien hebt..... god

Hier exact t zelfde

Begrijp dit...wat heb je eraan om dit neer te pennen...inderdaad niet veel.

17 jr samen en zoon v 15… gehuwd en al jaren eenzaam. Desondanks heb ik wel
contacten Mr in mijn gevoelens blijf ik alleen. Nieuwe mensen ontmoet ik maar zelden en dat door dat je gehuwd bent. Alsof gehuwd zijn betekend dat vriendschappen niet nodig zijn…

Nu na 43 jaar getrouwd te zijn geweest en mijn vrouw mij verlaten heeft om dat ik weinig contacten heb en familie die ik niet veel zie weet ik nu op dit moment hoe je je voelt en wat je meemaakt .Qant nu bij mij hetzelfde en weet ok niet wat te doen.Je bent zeker niet alleen.

nou je hebt er wel wat aan als je hier iets typt je bent het even kwijt en je kan reacties krijgen die je terug kan lezen als ik je vertel hoe vaak ik wel niet voor sukkel uitgemaakt ben maar ik geloof dat het voornamelijk meisjes waren die me wel zagen zitten en die me een sukkel noemde omdat ik even niet geintereseerd in ze was en verliefd was op iemand anders tja en ik ben lang en dun en een beetje slungelig dus ik word regelmatig voor sul en sukkel uitgemaakt maar ik train vaak opdrukken met halters en been spieren dus ik ben tegen woordig wat steviger en gespierder en nu 53 jaar oud noemen ze me een mooie man een lekker ding en een leuke jongen en dat door meisjes van ik schat in de 20 dus het loont om aan je lichaam te werken opdrukken haltertjes oefeningen fietsen wandelen buikspier rugspier je word sterker mooier gespierder fitter slank en voor de man toch belangrijk regelmatig lichamelijk bezig te zijn en voor de vrouw ook wel en gezond eten en je gebit goed verzorgen ook heel belangrijk

Hier nog eentje, 42, geen partner, geen familie, 1 vriend waar ik niet echt dingen mee kan doen maar wel praten, een gezondheid die me te zeer beperkt om dingen in men eentje te ondernemen. Ik houd niet van oppervlakkigheid en vind geen verbinding. Ik loop verschillende dagen per week de muren op met mezelf. Ik zie geen opties meer. Ik herken me sterk in jouw gevoel. Aan de vele reacties te zien zijn we toch niet alleen. Heel veel sterkte en goeie moed x