Het begon met veel verschillende klachten; extreem moe, trillerig, lage bloedsuiker, koortsaanvallen/continu warm hebben, rillingen, droge mond en keel, dichtgeknepen gevoel, kortademig, hartkloppingen, veel plassen/blaasklachten, maar ook huilbuien/somber en verdrietig voelen, stemmingswisselingen en het begin van heftige angst- en paniekaanvallen. Niet veel later kwamen daar buikpijnklachten bij (pijn/steken, vreemde ontlasting, verstopping en gasvorming) en vreemde tintelingen/vermoeidheid in ledematen en spierafbraak. Tot ik bijna niks meer kon. Daarnaast al geruime tijd een heel kort lontje, snel aangebrand, snel emotioneel, uitvallen tegen familieleden en collega’s en me niet meer kunnen concentreren. Steeds maar “vrolijk” door blijven gaan ondanks zeer stressvolle periodes zowel privé als op het werk. Ontelbare keren bij de huisarts en op de eerste hulp geweest, bloeddruk is vaak verhoogd en mijn temperatuur schommelt (regelmatig verhoging/koorts), maar verder waren alle bloeduitslagen steeds helemaal goed en konden ze niks vinden bij overige onderzoeken zoals echo/CT-scan. Angst om iets ergs te mankeren werd daardoor alleen maar erger tot ik me op een dag zelf besefte dat mijn lichaam gewoon op was. Je kunt je er echt in vergissen hoeveel lichamelijke klachten je kunt ervaren door uitputting/mentale problemen. Ik heb me nog nooit zo ziek gevoeld terwijl mijn lichaam eigenlijk gewoon gezond is, maar extreem verwaarloosd. Helaas heb ik nog een lange weg te gaan maar door de verhalen van anderen te lezen krijg ik hoop voor de toekomst.
Loren
> 2 jaar geleden
