Trauma is in feite opgeslagen in het zenuwstelsel en niet in het hoofd, zoals men vaak denkt. Dat is waarom praten vaak helemaal niet helpt, of niet genoeg. Praten kan het in sommige gevallen zelfs erger maken, herbelevingen en daarmee hertraumatisering oproepen of de dissociatie verergeren.
Gelukkig komt er steeds meer wetenschappelijke kennis over hoe we trauma het beste kunnen behandelen. Zelf combineer ik praten met lichaamsgerichte therapie, waarbij we letten op de adem, fysieke symptomen verlichten, weer vertrouwen krijgen in je lichaam en in de wereld. In een tempo dat voor de ander precies goed is, niet te langzaam maar ook niet overweldigend.
Gelukkig komt er steeds meer wetenschappelijke kennis over hoe we trauma het beste kunnen behandelen. Zelf combineer ik praten met lichaamsgerichte therapie, waarbij we letten op de adem, fysieke symptomen verlichten, weer vertrouwen krijgen in je lichaam en in de wereld. In een tempo dat voor de ander precies goed is, niet te langzaam maar ook niet overweldigend.
