Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Ik loop even vast met mn rouwverwerking

    Lieve mensen ,

    21-10-20 is me vader overleden
    In elkaar gestort op z’n geliefde volkstuintje
    Me moeder was erbij want door ziekte kon die niet meer alleen op pad

    Maar je hoorde hem nooit klagen en ondanks z’n ziekte en zwakke lichaam was die Oow zo sterk .

    De ambulance broeders tilde me vader op de brancard me moeder mocht niet mee vanwege die kut regels van de Corona
    Ze reed erachteraan met de auto en belde mij huilend op

    Ik ben als de sodemieter naar het ziekenhuis gekomen en hebben gewacht tot er een arts kwam

    Die zei : u mag niet bij hem hij gaat na wat onderzoeken naar de afdeling verdenking Corona

    We hebben me vader niet meer gesproken en hebben hem niet meer bij leven gezien
    Het is allemaal zo onduidelijk verlopen de communicatie was bar en boos

    Er werd gezegd belt u smorgens om 9:00uur dan kunt u een afspraak maken om spullen te brengen en z’n mobiel

    Zo gezegd zo gedaan en mocht in 10 uur die kant op maar 9:45 belde de hoofd verpleegkundige ineens terug

    Komt u maar hierheen want het gaat ineens heeel slecht ???

    We kwamen aan en moesten in kamer wachten
    Uur gewacht !! Klopte ook niet maar je bent verdoofd

    De dokter zei we gaven hem iets om te kalmeren en toen gaf die de geest !

    Wat ?????

    Is die al overleden ?? …….


    De manier waarop en hoe het allemaal verlopen is


    Vreselijk ik sla mezelf zo voor me kop dat ik niet me voet bij stuk gehouden heb want ik wilde de dag ervoor zowat dwars door T personeel en die deur om bij me vader te zijn en wat kon mij die Corona nou schelen ik pak me wel in doe ik op me werk ook !!!

    Had ik het maar gedaan was ik maar dwars door iedereen heen gedenderd dan had ik me paps nog kunnen knuffelen en dan had die niet alleen op een kamertje hoeve sterven !

    Man man wat maakt me dit verdrietig

    En toen we na t nieuws bij hem mochten was er nog steeds verdenking Corona en ineens mochten we nu wel bij hem ???

    Hey hoe krom is krom ik ben zo uit me reet gegaan

    Waarom gister niet en nu wel? Nu is die dood en is die alleen gestorven geen contact na N opnamen 24 iur alleen

    Dat maakt me gek !!

    Ik kan die momenten moeilijk loslaten ik weet soms niet waar ik t zoeken moet

    Dat koppie van me vader
    Verwrongen van pijn en verdriet je zag gewoon dat die gestreden had !

    Ik heb mezelf herpakt en ben alles in werking gaan zetten voor het mooie afscheid samen met me
    Broer me zus en moeder

    Ik heb de eerste 3 maanden in een roes geleefd alsof ik het oké vond en Vrede had dat die niet opgevreten is door z’n ziekte langer lijden bespaard gebleven dat soort gelul …. ( sorry voor me taal )

    De maanden erop kwam het besef

    En nu de laatste maandjes boosheid en ineens heel veel tranen vooral savonds in bed

    Ben alleenstaande ouder van 3 kids
    Heb geen partner om dit te delen en te dragen

    Dus soms loop ik even vast in me rouw verwerking

    Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal maar fijn om dit hier te kunnen delen met jullie Kuskus Smiley77

    Smiley77
    > 2 jaar geleden
    Smiley77 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Smiley77,

      Ik zag dat je hier over je gevoelens geschreven heb maar geen reactie dat vond ik wel jammer. Niet om jou pijn opzij te schuiven maar het kan altijd erger vooral als je open gaat staan voor de verhalen van anderen hier bv. Je hebt je hopeloos gevoeld en als een vechter heb je vanwegen chaotische regeltjes rekening moeten huiden maar met jou is geen rekening gehouden. Je vader is altijd bij je en je hoeft niet meer te vechten, vecht voor je vrijheid en geluk dat is je gegund ook het stoppen van leven is een keuzen en besloten al lijkt het niet zo.
      Je hebt alleen geen afscheid kunnen nemen maar kan dat? Bij de meeste ongelukjes niet, en toch zijn het geen ongelukken het is vast iemands tijd om te gaan.

      Je proces van loslaten begint met zijn kracht omarmen en zijn keuze accepteren. Dood gaan aan ziekten is nog wel het meest natuurlijke weg jij hebt geen afscheid kunnen nemen net als zoveel anderen dat is realiteit maar geloof me hij was er wel bij jullie toen jullie bij gedachten bij hem waren en zal altijd in jullie levensreis zijn het leven begint pas waar aan het andere kant, het stopt nooit neemt altijd een ander vorm nu heb je een persoonlijk engel steek een kaars aan bij zijn herinnering of foto praat met hem alsof hij er nog is want hij is er meer aanwezig dan ooit sterker en met volledig aandacht.

      Praat met vrienden en familie lees desnoods een boek over het hiernamaals wij mensen op aarden zitten vast in ons denken daar is alles vrij in beweging.

      Voel je niet schuldig jij hebt alles gedaan wat je moest doen dit was de plan jij was er met je hart aanwezig en volledige liefde visualiseer dat je er was en neem afscheid van zijn manier van gaan en accepteer dat nu de spirituele wereld ook voor je opengaat mocht je dat willen en jullie altijd in contact staan

      Ik hoop dat dit je helpt.
      Je verhaal was in ieder geval een mooie reactie waard heel veel sterkte met jou verwerking en spirituele proces!

      Wij gaan eigenlijk allemaal naar huis
      Aarde is onze tijdelijke ervaring.
      Wij zijn zielen die komen om al deze rouw processen in eigen manier mee te maken maar dat we thuis gaan is garant thuis bedoel ik waar we vandaan kwamen de bron van onvoorwaardelijke liefde mochten we ook voor liefde en licht staan in onze mensenlijke bestaan.

      Speciaal voor jou deze boodschap en ik hoop dat je dit straks ook aan je kinderen en naasten kunt delen om hun te steunen op positief manier.

      De dood is gegarandeerd en het belofte om te leven kan alleen jij maken voor jezelf afstand is er niet alleen tijdelijk hij is nu niet alleen hij is ontvangen door jullie " vrienden en fam" die zijn gegaan dus jullie groepje daar is nu sterker die zorgen nu voor jullie familie op aarde en ook fijn dat iedereen elkaar weer terug ziet het dood is niet zwart wit maar iets moois voor de mooie zielen.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...

Forum Rouwverwerking - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Rouwverwerking.
Lees meer verhalen over Rouwverwerking

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Rouwverwerking