Ik wil graag mijn ei kwijt en ik hoop dat de mensen die dit lezen niet oordelen over hoe ik er over denk, ik doe echt heel erg mijn best om mijn vriendin goed te kunnen begrijpen. Om de ziekte goed te kunnen begrijpen. (filmpjes op YouTube kijken met ’hoe om te gaan met depressieve mensen’ en het internet afgezocht naar informatie)
Wat ik wel weet, is dat je je naar voelt, zacht uitgedrukt. En dat je het vaak helemaal niet meer ziet zitten. Bij mijn vriendin ziet het eruit alsof ze op sommige momenten inderdaad de moed aan het opgeven is en dat is heel pijnlijk om te zien. Ik wil haar helpen, maar ik weet niet hoe. Ze komt bijna nooit meer naar school, terwijl het mij juist een goede afleiding lijkt.
Maar, op andere momenten kan ik er best wel een beetje boos om worden hoe ze het aanpakt. Ze laat bijna nooit meer van zichzelf horen, gaat met haar vriendje naar feestjes in het weekend en ze spreekt wel vaak af met andere vriendinnen terwijl ik zeker 3x per week vraag hoe het met haar gaat. Maar daar is ze dan te moe voor om te reageren, of te druk in haar hoofd. Dan denk ik ook: misschien zou je minder druk in je hoofd worden als je minder gaat feesten. Ik probeer er echt zo min mogelijk druk op te zetten als ik iets vraag, maar het is als buitenstaander zo lastig om dit te kunnen begrijpen. Op sommige momenten zou ik zo graag een kijkje in haar gedachten willen nemen.
Misschien dan mensen nog tips hebben? Ik probeer er voor haar te zijn, heb ik ook meerdere keren laten weten maar ze doet er niks mee. En ondertussen is ze wel hele verhalen aan het delen met vreemdelingen op Instagram over haar situatie. Ik zou haar denk ik veel beter kunnen begrijpen, maar om daar druk op te leggen lijkt me helemaal geen goed idee.
Groetjess