Ik probeer mijn leven op te pakken

Vorig jaar in de zomer overleed mijn man en maatje, 51 jaar jong, aan de gevolgen van corona. Hij had geen onderliggende ziektes en was binnen 3 weken dood.
Hoe stel je je daarop in? Onze wereld stortte in, we zijn 35 jaar samen geweest en ook onze kinderen van rond de 20 moeten ineens hun vader missen.
Gelukkig heb ik veel steun aan familie en vrienden, ik lees helaas hierboven bij lotgenoten dat dat ook vaak anders is, mijn hart gaat uit naar jullie.
Ik merk ook dat vriendschappen veranderen, er komen nieuwe mensen bij maar er vallen ook vriendschappen weg, mensen die vinden dat je er na een half jaar wel overheen moet zijn en normaal moet doen, dan begrijpen ze bv niet dat je even geen zin hebt om naar die grote verjaardag te gaan..

Ik probeer mijn leven op te pakken, zo goed en kwaad als het gaat met de mooie herinneringen aan mijn man maar helaas ook de pijnlijke herinneringen van de absurde manier waarop hij stierf.
Mijn leven wordt nooit meer wat het geweest is, want je kunt een heleboel dingen naar je hand zetten maar de dood niet. Ze komt onverwacht en neemt de meest briljante en lieve mensen mee.