Ik rouw om het kind wat ik nooit zal krijgen. Ik voel me erg alleen. Ik voel me verloren. Na een lang traject is het nu helemaal duidelijk; wij gaan samen geen kinderen krijgen. we zijn er allebei stuk van.
Ik ben wel blij dat we ieder apart hulp hebben gezocht. We leren van elkaar en met elkaar. een zo verwachten we weer invulling aan ons even te kunnen gaan geven.
Rouw maar volop! Dat is belangrijk denk ik. Ik heb ditzelfde 14 jaar geleden gehad en wist niet zo goed hoe ik moest rouwen. En het lijkt nu nog steeds als een boemerang terug te komen
Het is erg verdrietig om het verlangen naar zoiets wezenlijks los te laten. Het lukt me redelijk, maar het blijft een steeds terugkerend gemis. Alle kracht liefde en goeds toegewenst.
Wij hebben een mooie zoon maar geen familie om deze mooie momenten mee te delen.
Op zoek naar lieve vrienden ( toekomstige familie ) peter/ meter voor ons kind
Dit is een verhaal uit het forum Rouwverwerking.
Lees meer verhalen over Rouwverwerking
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Rouwverwerking
