Ik heb altijd mijn neus wat opgehaald bij mensen die klaagden over een midlifecrisis en gedacht 'dat overkomt mij niet'. Maar sinds 1,5 jaar voel ik me steeds minder vaak vrolijk en juist steeds meer ontevreden met mijn leven.
Ik schaam me er een beetje voor want ogenschijnlijk heb ik alles mooi voor elkaar. Kinderen de deur uit, een fijne, zelfgekozen baan en een lieve zorgzame man.
Ik erger me echter steeds vaker aan hem, weet 's avonds niet wat ik wil doen, zit als afleiding veel te vaak op facebook maar voel me er niet echt voldaan door. Ik vraag me af of ik zo door wil maar weet ook niet hoe dan anders.
Hoe doen anderen dat? Hoe krijgen die hun leven weer op de rit? Ik zou niet weten waar ik het over moet hebben met een psycholoog.