Ik voel me zo verdrietig, eenzaam, radeloos, boos (waarom?!).

Afgelopen augustus is mijn moeder in mijn bijzijn overleden. Ik was de hele nacht bij haar geweest omdat ze zich (gewoon...) niet helemaal lekker voelde. In de ochtend kreeg ze ineens een hartstilstand en heb ik haar moeten reanimeren en hulp moeten inschakelen. Ze heeft het niet gered.
5 jaar geleden is papa overleden na een lang ziektebed, kanker. En nu heb ik dus geen ouders meer .
Ik voel me zo alleen en eenzaam. 46 jaar en wees. Niemand snapt mij echt. Veel mensen willen helpen maar het is niet hetzelfde als de liefde en aandacht tussen moeder en dochter. We hadden zo'n sterke band.
Ik voel me zo verdrietig, eenzaam, radeloos, boos (waarom?!).