Ik verloor mijn ouders op jonge leeftijd en had een vriend waar ik niet echt van hield maar we trouwden en kregen 2 kinderen per ongeluk, zijn moeder was vrij dominant en heeft mij nooit gemogen, nu heeft hij al 5 jaar met haar gebroken, mijn kinderen leefden thuis in onmin en spraken niet met elkaar, toen ze allebei hun plan konden trekken, heb ik een zelfmoordpoging gedaan, dat heeft hen geschoceerd maar ik kan het niet opzij zetten wat zij mij aangedaan hebben en mijn man begrijpt het ook niet, intussen zijn we verhuisd wat ik had gedaan doe je niet, en verloor mijn beste buurvrouw, de kinderen zijn het huis uit en ik heb een kleinzoon waar ik dagelijks voor zorg wat me eigenlijk erg zwaar valt, in onze wijk heeft mijn man direct afstand genomen van iedereen, dus ik voel mij heel eenzaam en ben niet gelukkig maar wat doe ik eraan
Karine
> 2 jaar geleden
