Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Sinds 7 heb ik (intern) een andere baan. Nadat ik de overstap had gemaakt voelde het al meteen niet zo goed. ik kreeg bloemen, mensen waren. aardig (digitaal) maar mijn gevoel was niet super. Ik werk veel thuis en 1 dag per week ga ik naar kantoor met een heel forse reisafstand . in corona tijd normaal om veel thuis te werken nu best eenzaam en een opgave om 1 keer per week erheen te gaan.
het werk zelf is erg veel met veel druk en spoedopdrachten. ik heb weinig tijd om pauze te nemen en tijd voor gezelligheid ervaar ik amper. maak vaak dagen van 10 uur om toch mijn werk zoveel mogelijk gedaan te krijgen. dan is er meteen het schuldgevoel naar mijn thuisfront en buikpijn omdat ik dit niet wil. afgelopen week heb ik 2 dingen niet goed gedaan en te maken gehad met veel druk en weerstand. hoort bij de functie maar trok het echt even niet. mijn hoofd zit al een paar weken helemaal vol en heb gisteren en vandaag alleen maar huilbuien. zie geen uitweg meer. besproken thuis om het komende week op het werk erover te hebben. daar zie ik enorm tegenop en voelt als gigantisch falen! ik voel me zo ontzettend mislukt en schuldig ten opzichte van mijn dochtertje. zei merkt dat ik verdrietig ben en door het werk en uren die ik maak heb ik minder tijd voor haar. ziekmelding is geen optie, want dan kan ik mezelf helemaal niet meer bewijzen. maar nu faal ik alleen maar en heb ik continu buikpijn met idee om maandag weer te moeten werken.
In mijn vorige functie functioneerde ik uitstekend en trok ik wel altijd erg veel werk naar me toe. nu lijkt het allemaal niet meer te lukken.
Iemand tips wat te doen?
Sinds 7 heb ik (intern) een andere baan. Nadat ik de overstap had gemaakt voelde het al meteen niet zo goed. ik kreeg bloemen, mensen waren. aardig (digitaal) maar mijn gevoel was niet super. Ik werk veel thuis en 1 dag per week ga ik naar kantoor met een heel forse reisafstand . in corona tijd normaal om veel thuis te werken nu best eenzaam en een opgave om 1 keer per week erheen te gaan.
het werk zelf is erg veel met veel druk en spoedopdrachten. ik heb weinig tijd om pauze te nemen en tijd voor gezelligheid ervaar ik amper. maak vaak dagen van 10 uur om toch mijn werk zoveel mogelijk gedaan te krijgen. dan is er meteen het schuldgevoel naar mijn thuisfront en buikpijn omdat ik dit niet wil. afgelopen week heb ik 2 dingen niet goed gedaan en te maken gehad met veel druk en weerstand. hoort bij de functie maar trok het echt even niet. mijn hoofd zit al een paar weken helemaal vol en heb gisteren en vandaag alleen maar huilbuien. zie geen uitweg meer. besproken thuis om het komende week op het werk erover te hebben. daar zie ik enorm tegenop en voelt als gigantisch falen! ik voel me zo ontzettend mislukt en schuldig ten opzichte van mijn dochtertje. zei merkt dat ik verdrietig ben en door het werk en uren die ik maak heb ik minder tijd voor haar. ziekmelding is geen optie, want dan kan ik mezelf helemaal niet meer bewijzen. maar nu faal ik alleen maar en heb ik continu buikpijn met idee om maandag weer te moeten werken.
In mijn vorige functie functioneerde ik uitstekend en trok ik wel altijd erg veel werk naar me toe. nu lijkt het allemaal niet meer te lukken.
Iemand tips wat te doen?
Sara
> 2 jaar geleden
