hoi lieve mensen
ik zit in een rollercoaster... ben 24 jaar.... heb echt extreeeeem geleefd!!! holy shit! tot mijn 21e.. toen had ik al 2 jaar een depressie en. burnout maar ik ging maar door. ik kwam van topsport Amerika terug naar Nederland en wilde alles vergeten.. maar ging onbewust zo hard door in oude patronen. tot ik nu 24 jaar zelfs in de zomer... .(normaal alleen in de winter heel erg depressief) helemaal OP ben. ik ben opgebrand. fysiek en emotioneel... ik moet heel veel verwerken, maar kan ook weinig slapen. ben terug bij mijn ouders thuis.. waar alles begonnen is.... alle emotionele pijn... extra geïrriteerd dus. ik kijk nog te vaak om me heen bij andere mensen en baal er dan van waar ik nu "ben", en denk dan vaak aan het verleden en denk dan waarom ben ik er niet eerder achter gekomen. ik heb weinig vrienden nu ook omdat ze mijn "karma ontmoetingen" waren en ook omdat ik nu zo op ben dat reizen naar Amsterdam te veel voor mij is... (zit nu in het oosten van het land) het voelt goed om dit te delen met jullie. ik vroeg me af: als er iemand is hier in deze groep die een beetje hetzelfde pad heeft belopen als ik (of niet) met mij een penvriendin wilt zijn of af en toe met mij wil sparren? ik dacht ik kan het altijd proberen. er gebeurt zo veel bij mij ik merk dat ik soms behoefte heb aan alleen een luisterend oor en andersom, gewoon praten met iemand die hetzelfde meemaakt. heel veel liefs aurelia
ik zit in een rollercoaster... ben 24 jaar.... heb echt extreeeeem geleefd!!! holy shit! tot mijn 21e.. toen had ik al 2 jaar een depressie en. burnout maar ik ging maar door. ik kwam van topsport Amerika terug naar Nederland en wilde alles vergeten.. maar ging onbewust zo hard door in oude patronen. tot ik nu 24 jaar zelfs in de zomer... .(normaal alleen in de winter heel erg depressief) helemaal OP ben. ik ben opgebrand. fysiek en emotioneel... ik moet heel veel verwerken, maar kan ook weinig slapen. ben terug bij mijn ouders thuis.. waar alles begonnen is.... alle emotionele pijn... extra geïrriteerd dus. ik kijk nog te vaak om me heen bij andere mensen en baal er dan van waar ik nu "ben", en denk dan vaak aan het verleden en denk dan waarom ben ik er niet eerder achter gekomen. ik heb weinig vrienden nu ook omdat ze mijn "karma ontmoetingen" waren en ook omdat ik nu zo op ben dat reizen naar Amsterdam te veel voor mij is... (zit nu in het oosten van het land) het voelt goed om dit te delen met jullie. ik vroeg me af: als er iemand is hier in deze groep die een beetje hetzelfde pad heeft belopen als ik (of niet) met mij een penvriendin wilt zijn of af en toe met mij wil sparren? ik dacht ik kan het altijd proberen. er gebeurt zo veel bij mij ik merk dat ik soms behoefte heb aan alleen een luisterend oor en andersom, gewoon praten met iemand die hetzelfde meemaakt. heel veel liefs aurelia
aurelia
> 2 jaar geleden
