Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Ik zwaaide je uit op Schiphol, ver weg ben je gestorven

    18 november 2000 heb ik je voor het laatst gezien, ik zwaaide je uit op Schiphol. Nog altijd zie ik haarscherp voor me hoe je zwaaide en toen uit het zicht verdween. Ver weg ben je gestorven, onder onduidelijke omstandigheden.

     

    Nooit meer heb ik je teruggezien en nog steeds doet het zo'n pijn, na al die jaren. Niemand praat meer over je, ze vergeten zelfs elk jaar je sterfdag. Maar in mijn hart ben je nog even levendig als toen....

    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Soort gelijk meegemaakt mijn man is 4 vier maanden geleden overleden in het buitenland. Zonder dat ik het wist heeft zijn familie hem begraven zonder enige wat te zeggen of te laten weten dat hij gestorven was. Geen uitleg niks omstandigheden zijn ook niet duidelijk. wij hadden net een kindje gekregen. Het voelt zo onwerkelijk het lijkt wel een nachtmerrie ondertussen denk ik nu 4 maanden later dat mijn man nog steeds ieder moment thuis komt. Geen steun Ik voel mij verloren zonder hem!

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Is ook overleden in 29-08-20020
      Mijn man en ik weten krijgen
      Notaris nalatenschap wij hebben zo
      Schrokken want wij hebben geen bericht gehad zij hebben zo
      Mijn zwager en schoonzus
      Samen begraven zonder dat
      Wij weten het is zo erg voor mij man
      Is hij heeft tumor in de Hoft
      En zo verdrietig 😭 dat hij kun niet
      Afscheid nemen van zijn moeder
      In middels mijn man overleden
      4-01-20021 maar met zijn verdrietig
      Hij zei op de sterfte bed Bring mij naar mij moeder 😭 ik vindt zo erg dat mijn man zo verdrietig 😭 was en leidde is
      Gestorven 💔

      Mijn schoonmoeder
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Lotgenoot,

      Ik ben Rebekka en ben mijn vader verloren. Tot op de dag van vandaag mis ik hem vreselijk en zoek ik naar een manier om daarmee om te gaan. Inmiddels ben ik zelf moeder en weet ik hoe erg een zoon of dochten op een ouder leunt. Mijn vader overleed toen ik 12 was en dat was veel te jong. Zelfs nu heb ik daar nog last van.

      Omdat ik hem zo miste ben ik Lofdicht gestart. Door herinneringen weer tot leven te brengen gaat hij voor mij weer een beetje leven en dat werkt troostrijk. Het zorgt voor een luikje naar ongedwongen gesprekken met mijn moeder en andere familieleden die hem ook nog kennen. Omdat ik dit iedereen gun, vraag ik aan alle mensen op dit forum of je ook een herinneringen van de persoon die je zo mist tot leven wil brengen? Het kan echt een beetje helpen. We praten niet over de dood, maar dat zou wel moeten kunnen als je daar behoefte aan hebt.

      Wil je ook een levende herinnering? Stuur een mooie foto met daarbij de herinnering, voornaam en leeftijd van de persoon die je mist. Als je op facebook (Lofdicht) of instagram (Lofdicht_film) kijkt zie je nog meer herinneringen van mensen.

      Zo zorgen we ervoor dat onze dierbaren toch nog een beetje bij ons zijn. Doe je mee? En deel dit bericht mocht je iemand kennen die die ook nodig heeft.

      Liefs!

      Rebekka
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoe eenzaam kan verlies zijn, zo veel mensen om je heen, en toch soms een heel groot gat die nooit gevuld gaat worden, ze zeggen, heeft het al een plekje of heb je het verwerkt, maar als je zo veel van iemand houd, is het enige wat we kunnen, het gat accepteren, vriendelijk reageren en stilletjes huilen, herinneringen op halen, en de liefde voelen alsof ze nog geleefd hadden, en de wereld zo als het moet..,! Gaat door

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...

Forum Rouwverwerking - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Rouwverwerking.
Lees meer verhalen over Rouwverwerking

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Rouwverwerking