Mijn leven voelt steeds beperkter

Ik ben 52 jarige vrouw met MS uitwonende tweelingzoons (20)

ben sociaal en ondernemend en langzaam word ook mijn wereld steeds kleiner......vriendinnen hebben het druk met partner, kinderen, werk en hebben vaak alleen tijd door de weeks als ze op een vrije dag met mij iets ondernemen......

maar die avonden en weekenden zijn moeilijk ...... ik maak wat schoon en pak andere klusjes aan om me te verzetten maar zou dit graag doen met een vriendin,

via datingssites vervelende ervaringen opgedaan met mannen dus ik ga nu alleen voor vriendschappelijk contac met andere vrouwen

dus puur voor gezelligheid en delen van levenservaringen...

Wie o wie kan zich hierin vinden?? Ik wil graag weer leuke dingen doen met een vriendin , misschien kan ik een luisterend oor zijn ?? De arm om je heen slaan en gewoo luisteren??

Ik zit namelijk in hetzelfde schuitje...... lieve groet!

Hoi, ik ook 52, voel me ook beperkter worden, ik wil wel meer, maar ik kom niet in contact met mensen, ik zoek ook wat zielsniveau, ik kan niet meekomen in deze hectische nare maatschappij, hou je van wandelen? Welke provincie woon je?

Hai,

Ik ben een vrouw van 55 jaar en woon in Zwolle en lees herkenbare punten, in de zin de behoefte om pure echte mensen te ontmoeten met wederzijdse respect voor elkaar. Mijn persoonlijk verhaal gisteren hier gepost.

Hoop iets te vernemen.
Groetjes,

Hallo, precies in die situatie verkeer ik ook.
Ben graag alleen, maar voel geregeld eenzaam. Ook ik habe veele potentiële vrienden, maar voel een innerlijk afstand. Ik telefoneer niet graag...intussen is 80% van mijn leven online.

Ik weet niet of ik hier mijn mailadres mag plaatsen anders sta ik wel open voor eerst wat mailcontact en vandaar uit kijken hoe het loopt.

Groetjes,
Vlin02der

Ook eenzaam de laatste tijd doet pijn

Beste lezer.
Ik zit met het zelfde propleem.
Als je er samen met mijn over wilt praten graag alleen is ook maar alleen.
Laat wat van je horen ik geef antwoord.
Terug .Groetjes Anja.

Dag inge, waar kom je vandaan. Misschien een keer in de week een wandeling if zo. En wat leuks eens doen. Bijv. Gewoon als startende kennisen. Ben zelf een vrouw, van 54.
En zoek al paar jaar een vent maar die zijn niet voor 't oprapen. Pfff
Wat doe jij verder in het leven

Hier hetzelfde. Je mag mij schrijven als je wil?

Ik lees net je verhaal en het voelde alsof ik het zelf geschreven heb. Ik ben heel spontaan, praat makkelijk met iedereen maar op 1 of andere manier blijft niemand "hangen". Ik ben 49, zou een vriendin willen om samen allerlei leuke dingen te kunnen doen en het is dan ook makkelijker leuke mannen te kunnen ontmoeten,🤭👏👍. Grtjs

Hoi ik lees net je verhaal
Ik ben 51 en je verhaal is echt heel herkenbaar.
Door de week gaat het nog wel werk partime en mijn kids komen dan wel is langs met de kleinkinderen.
Kan mezelf ook prima redden maar savonds en in t weekend mis ik ook iemand bij wie ik is mijn hart kan luchten of gewoon die arm om je heen en wat gezelligheid.

Hoi hier precies hetzelfde

Hallo allemaal

Ik lees jullie reacties en ben ook enorm eenzaam , na de dood van mijn dierbare ouders en mijn liefdevolle moeder. Waar ik alles mee samen deed en zit nu met enorm verdriet en radeloosheid en gemis

Met familie heb moeilijk contact , en wil hen niet met mijn enorme verdriet opzadelen
Het leven is voor mij een zwart gat en een grote last geworden en kijk uit naar het einde
Want wat moet ik nog alleen in deze wereld ??

Ben enorm eenzaam en ben dan ook blij als ik bij hun ben , heb gewoon geen rust zonder hun 2 als enigstkind

Mischien zijn er mensen op dit forum die dit ook in gelijke situatie zitten als ik , heb geen idee ben hier voor het eerst .

Groetjes

Hoi Inge
Heel herkenbaar ik weet niet waar je woont maar ik ben een vrouw 57 misschien kunnen we elkaar wat beter leren kennen en wat leuks ondernemen

Hoii Inge,

Je zoekt een partner of ook gewoon vrienden.
Groetjes Alida

Ik snap helemaal.
Groetjes Gijs

Gewoon doorknokken, niemand anders helpt je

Ik herken het. Ik ben ook 52. Vijf jaar alleen sinds mijn man weg ging. Ik zie het ook niet meer. Ik kan weinig genieten. Ik hou de schijn hoog, wil niemand lastig vallen. Mis een goede vtiend of familielid. Iemand waarbij ik mezelf kan zijn. Geen hoede ervaring met (online) daten. Mannen tussen 50-60 vinden me al te oud. Ze hebben nu veel keuze en kiezen liever iets jonger (of mooier, of rijker, of groter of dunner...)

Hoi, allemaal ik herken dit ook , ik ben 55 jaar en voel me ook beperkter worden, of beter gezegd ik leg het mezelf op , ik heb de neiging mezelf te isoleren ,ik heb mezelf teruggetrokken van de maatschappij en van familie mijn enige dochter van 23 jaar is 8 maanden terug verhuist ik zie haar daarom maar weinig terwijl we 20 jaartjes met zijn tweetjes hebben gewoond ik mis haar enorm ,daarbij heb ik nog veel verdriet over de overleden dierbare ,en nog veel oud zeer omdat ik het nog niet verwerkt heb , ik voel me ook erg eenzaam en onbegrepen door mijn naaste omdat ik een hsp persoon ben en al van jongs af niet serieus genomen wordt dat doet nog steeds enorm pijn, maar gelukkig kan ik ook goed tegen alleen zijn door meditatie enz maar er zit ook veel eenzaamheid ik zie of hoor haast van niemand iets soms een appje ,ik wil ook leven in deze wereld, en niet alleen overleven, ik zou ook graag een vriendschap willen met mensen die mij wel serieus nemen met vreugde en een traan.

groetjes sunshine

Hoi Allemaal , ben 54 jaar en kom uit limburg , Voel me ook enorm Eenzaam , niemand die het ken geloven die mij oppervlakkig kunnen , mijn moeder is sinds n half jaar overleden ,sinds dien heb ik nergens meer zin in , mijn 4 beste kennissen zijn er ook niet meer , sinds 2 jaar ook overleden , Voel me verder met niemand verbonden ,mis heel erg n lieve vriendin , om samen te praten en iets leuks te doen , ben zelf enigst kind ,wat ook heel eenzaam voelt , Groetjes en Liefs voor allemaal .