Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Mijn meisje

    Vorig jaar december (2016). Slechts 55 jaar mocht Mijn Meisje worden. Plots weggerukt door een niet te stelpen hersenbloeding (als gevolg van toedienen bloedverdunner).

    Slechts ruim 7 jaar mochten we een onbeschrijflijk mooie liefde kennen.

    In beginperiode moet je zaken regelen en na een maand is alles geregeld en moet je alleen verder in het besef dat er geen nieuwe prachtige herinneringen bij mogen komen.

    Niet boos, maar intens verdrietig. Letterlijk pijn in mijn lijf. Ik ervaar de rouw zonder verzachtende middelen (drank, medicijnen), maar het is zo verschrikkelijk hard. De zon schijnt, maar niet meer voor ons samen.

    Peter
    > 2 jaar geleden
    Peter 8 Laatste bericht: 11-03-2023
    • Oh zo herkenbaar, alleen is pas alleen als je voor altijd alleen bent.
      Sterkte.

      Me
      > 2 jaar geleden
    • Ik weet hoe dat is. onze zoon van 14 jaar oud kreeg op 10 dec 2016 een hersenbloeding en stierf 2 maanden later. op 7 feb 2017. hij was zo jong en plotseling weg gerukt.

      Hi
      > 2 jaar geleden
    • Hallo Peter,
      Het is niet te bevatten als je partner, je maatje je zo plotseling wordt ontnomen.
      In het begin dringt het nog niet echt door.

      Ik was erg druk met zaken regelen nadat mijn man geheel plotseling overleed aan een hartinfarct op 63- jarige leeftijd, eind april 2017.

      Je wereld staat stil en het leven wordt zinloos. Het missen doet lichamelijk pijn en je voelt je niet meer thuis in een wereld zonder je geliefde partner. Niks is meer leuk of mooi en je functioneert alleen op automatische piloot.

      Ik voel me vaak onzeker en onveilig zonder hem en mis hem bij alles wat ik doe. Mijn troost en toeverlaat is er niet meer. Samen zijn we er altijd weer bovenop gekomen bij tragisch verlies, ziekte en tegenslag, maar alleen ???

      Hopelijk leer ik omgaan met die leegte en de wanhoop van hem nooit meer zien, nooit meer horen, nooit meer samen lachen en huilen.

      Ik wens je veel sterkte Peter en leef met je mee.

      Stella
      > 2 jaar geleden
    • Ik weet wat je doormaakt. Mijn man is 16 dagen geleden overleden in een ziekenhuis in Pécs, Hongarij. Daar wonen we. Hij had een hartkwaal en is uiteindelijk overleden na een trombose en een bloedvergiftiging. Hij mocht maar 59 jaar worden. Alleen achterblijven is erg, maar zo ver weg van vrienden en familie is nog erger. Het is alleen maar overleven...

      Marijke
      > 2 jaar geleden
    • Peter, ik kan u volledig begrijpen omdat ik ook zo plots en zonder afscheid mijn enige Soul-mate ben ontnomen... De leegte is onbeschrijflijk... Veel sterkte nog...

      Sadness
      > 2 jaar geleden
    • Wat vreselijk ik heb mijn vriend een maand geleden verloren op 47 jarige leeftijd aan een hersenbloeding ik mis hem heel erg ik kan jou verdriet begrijpen en die pijn is niet te begrijpen ik wens je heel veel sterkte.

      Maatje
      > 2 jaar geleden
    • Heb precies hetzelfde meegemaakt 3 weken geleden

      Peter
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Mijn moeder Jelly Christina precies hetzelfde op 53 jarige leeftijd. Bloedverdunnere gekregen na een tia 2.5 maand ervoor. Ben zo boos. In haae dagboek stons het voelt alsof mijn hoofs ontploft. Geen enkele nazorg. Ben zo boos.

      Tristan
      11-03-2023
    • Reacties verbergen...

Forum Rouwverwerking - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Rouwverwerking.
Lees meer verhalen over Rouwverwerking

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Rouwverwerking