Na ruim 8,5 maand een super leuke en hechte relatie te hebben gehad, werd deze binnen enkele dagen abrupt door haar beëindigd omdat ik met een voorstel kwam mijn huis voor een tijdje te gaan verhuren.
“Dan wordt het samenwonen wel officieel” zei ze. Officieus woonden we al bij elkaar, maar kennelijk was mijn voorstel de trigger voor haar er mee te stoppen. Er was nooit een onvertogen woord gevallen. Voelde heerlijk. Had ‘m duidelijk niet zien aankomen. Ben er zeeeer verdrietig van.
We hadden beiden onze eerste liefdes verloren aan kanker, voelden als geen ander elkaar goed aan. Waren zo blij met elkaar. Verschil is wel dat ik ruim 2 jr weduwnaar ben en zij al 10 jaar. Ze had eerder wat gedate maar dat was al snel niet goed gegaan.
Bij ons ging het wellicht te snel aan het begin. Binnen enkele weken hevig verliefd.
Altijd gezegd dat we geen ondoordachte beslissingen zouden nemen mbt verkoop of verhuur van een van onze huizen. Eerste jaar hebben we het daar niet over. Gelukkig beiden genoeg financiële ruimte dus geen haast.
Maar goed begin mei is eerste jaar voorbij en de gelegenheid deed zich voor dat ik een jonge vrouw in scheiding kon matsen met tijdelijk mijn huis.
Dat voorstel heeft me nu de relatie gekost.
Kan inmiddels alleen maar denken aan “bindingsangst” bij m’n ex.
Ik vind het ongelooflijk verdrietig, heb het als zeer traumatisch ervaren.
Hoop toch echt dat eea nog eens goed komt. Ze is zo lief.
Ze gaat zelf op onderzoek uit of er idd sprake is van bindingsangst. Dat kan ik alleen maar vermoeden. Hoop dat ze openstaat voor contact met een psycholoog en dit al dan niet vast te stellen en bij een “ja” hier iets mee te doen. Alleen dan gaat het haar lukken ooit een vaste duurzame relatie te krijgen ....het liefst weer met mij.
Onze leeftijd ligt rond de 57 jr.
“Dan wordt het samenwonen wel officieel” zei ze. Officieus woonden we al bij elkaar, maar kennelijk was mijn voorstel de trigger voor haar er mee te stoppen. Er was nooit een onvertogen woord gevallen. Voelde heerlijk. Had ‘m duidelijk niet zien aankomen. Ben er zeeeer verdrietig van.
We hadden beiden onze eerste liefdes verloren aan kanker, voelden als geen ander elkaar goed aan. Waren zo blij met elkaar. Verschil is wel dat ik ruim 2 jr weduwnaar ben en zij al 10 jaar. Ze had eerder wat gedate maar dat was al snel niet goed gegaan.
Bij ons ging het wellicht te snel aan het begin. Binnen enkele weken hevig verliefd.
Altijd gezegd dat we geen ondoordachte beslissingen zouden nemen mbt verkoop of verhuur van een van onze huizen. Eerste jaar hebben we het daar niet over. Gelukkig beiden genoeg financiële ruimte dus geen haast.
Maar goed begin mei is eerste jaar voorbij en de gelegenheid deed zich voor dat ik een jonge vrouw in scheiding kon matsen met tijdelijk mijn huis.
Dat voorstel heeft me nu de relatie gekost.
Kan inmiddels alleen maar denken aan “bindingsangst” bij m’n ex.
Ik vind het ongelooflijk verdrietig, heb het als zeer traumatisch ervaren.
Hoop toch echt dat eea nog eens goed komt. Ze is zo lief.
Ze gaat zelf op onderzoek uit of er idd sprake is van bindingsangst. Dat kan ik alleen maar vermoeden. Hoop dat ze openstaat voor contact met een psycholoog en dit al dan niet vast te stellen en bij een “ja” hier iets mee te doen. Alleen dan gaat het haar lukken ooit een vaste duurzame relatie te krijgen ....het liefst weer met mij.
Onze leeftijd ligt rond de 57 jr.
Joris
> 2 jaar geleden
