Ik ben 2 keer gehuwd geweest met totaal verkeerde mannen .
Nu dacht dat ik de ware had gevonden maar na 3j mooie jaren heeft hij besloten om terug naar buitenland te gaan werken .
En vond het beter om daarom de relayie te stoppe.
Voor mij totaal inverwcht en wat heel egoistisch was van hem .
Toch begrijp ik hem langs de ene kant .
Maar dat neemt niet dat ik het heel moeilijk heb , heel moeilijk zelfs is nu 4 naand verder en de pijn van het gemis blijft , we hebben nog altijd contact via whatsap . Omdat hij ook niet echt de knoop kan doorhakken alhoewel hij heel koel blijft .
Maar wat ik ook zo moeilijk vind ,is dat je nu je echte vroenden leert kennen en dat er in feite geen meer overblijven . Je wordt op een bepaalde leeftijd aan je lot over gelaten. Dit gevoel heb ik op dit ogenblik.
Het vedriet mag niet te la g duren voor je vrienden , maar eerlijk gezegd vind ik hie ouder je wordt hoe moeilijker het is om alles te verwerken .
Ik ben een persoon die graag liefde heeft en graag krijgt en zie enorm af om weer alleen te zijn.
Ik ben een persoon om samen dingen te doen , alleen lukt mij niet ik loop verloren in die wereld .
Nu komt er op neer dat het verlof is en is zo uiyzichtloos omdat ik me moedeloos en eenzaam voel en ja ook verlaten door mn vrienden.
Maar zal morgen wel weer iets beter zijn , dat hoop ik althans .
Grtjs