Weet je nog van vroeger toen mensen bij een begroeting elkaar een hand - en vaak ook - drie zoenen op de wang gaven? Welke associatie roept dat bij je op? Had je daar een fijn gevoel bij, of juist niet?
Weet je wel dat een handdruk alleen al, veelzeggend is in de interactie? Krijg je een stevige, of een slappe hand, wordt de hand van de ander ver uitgestrekt, of staat die dicht bij zijn lichaam? En hoe reageerde jij daarop? En wordt daar een kort zakelijk knikje bij gegeven, of durven de handschudders elkaar even goed in de ogen aan te kijken? Al deze aspecten zeggen eigenlijk: "Hier ben ik, zo stel ik me naar jou op. En wie ben jij, op dit moment?"
Het gemis van handen schudden is vooral het gemis van kort aandacht geven aan jezelf en aan de ander, in het contact, hoe klein ook. Heel snel wordt er nu over gegaan naar de orde van de dag.
Maar het kan ook anders. Begroet elkaar eens op een van deze manieren:
- kijk de ander aan en veer je knieën licht op en neer.
- sta tegenover elkaar met je hand op je hart. Sluit je ogen, adem eens diep. Open je ogen, kijk elkaar eens 10 seconden aan, of durf eens een halve minuut, en deel wat er in je opkomt, als je naar de ander kijkt.
De eerste tip kun je met iedereen doen die je tegen komt. Kijk maar eens wat voor effect het heeft op jou en de ander. De laatste tip zou je goed kunnen oefenen met een dierbaar iemand. Het is vooral verrassend om te merken wat je kunt ervaren, als je langere tijd in oogcontact staat met de ander. Je ziet dan vooral hoe kwetsbaarheid een grote krachtbron en een verbinder kan zijn!
Ik wens je fijne en inspirerende contactmomenten met een ander toe!
Weet je wel dat een handdruk alleen al, veelzeggend is in de interactie? Krijg je een stevige, of een slappe hand, wordt de hand van de ander ver uitgestrekt, of staat die dicht bij zijn lichaam? En hoe reageerde jij daarop? En wordt daar een kort zakelijk knikje bij gegeven, of durven de handschudders elkaar even goed in de ogen aan te kijken? Al deze aspecten zeggen eigenlijk: "Hier ben ik, zo stel ik me naar jou op. En wie ben jij, op dit moment?"
Het gemis van handen schudden is vooral het gemis van kort aandacht geven aan jezelf en aan de ander, in het contact, hoe klein ook. Heel snel wordt er nu over gegaan naar de orde van de dag.
Maar het kan ook anders. Begroet elkaar eens op een van deze manieren:
- kijk de ander aan en veer je knieën licht op en neer.
- sta tegenover elkaar met je hand op je hart. Sluit je ogen, adem eens diep. Open je ogen, kijk elkaar eens 10 seconden aan, of durf eens een halve minuut, en deel wat er in je opkomt, als je naar de ander kijkt.
De eerste tip kun je met iedereen doen die je tegen komt. Kijk maar eens wat voor effect het heeft op jou en de ander. De laatste tip zou je goed kunnen oefenen met een dierbaar iemand. Het is vooral verrassend om te merken wat je kunt ervaren, als je langere tijd in oogcontact staat met de ander. Je ziet dan vooral hoe kwetsbaarheid een grote krachtbron en een verbinder kan zijn!
Ik wens je fijne en inspirerende contactmomenten met een ander toe!
