Mijn partner is achteraf al veel langer depressief . Ik was iemand van sterk zijn , helpen , attent... Todat de depressie van mijn partner er in sloeg.. Hulp in, hulp uit, ie ziekenhuis in, ziekenhuis uit, opnamen in , opnamen uit. Ik was sterk maar ik verloor de sterke ikke. En nu is mijn partner al weer jaren beter en ik vecht tegen de demonen van toen. Ik probeer me goed te houden want de ellende die mijn partner ons door zijn ziekte heeft aangedaan dat gun ik niemand.. Maar ik heb de kracht niet meer om mezelf terug te vinden en soms denk ik : er staan nog zoveel pillen van mijn partner...Het zou zo makkelijk zijn om alles met een glas water naar binnen te werken...Nee vooralsnog doe ik dit niet maar ik ben zo moe, zo klaar met dit klote leven.. Wat heeft het voor nut om te leven als je je zo naar voelt
ikke
> 2 jaar geleden
