Ja laat ik ook mijn hart maar eens luchten. Ongeveer een jaar geleden ben ik in contact gekomen met een leuke man. Na ons eerste contact liet hij niet meer los. Elke dag berichtjes sturen, bellen en ook zo vaak mogelijk bij me willen zijn. Ik vond het allemaal heel snel gaan maar vond het ook wel lief dat hij zo aan mij gehecht was. Na circa 3 maanden ben ik bij hem ingetrokken en toen leek het gedonder te beginnen. Ik moest mezelf altijd aanpassen naar zijn schema, huishouden kwam meestal op mijn dak, ik kreeg lelijke opmerkingen naar me toe of ik niets aan mijn borsten, lippen, haar of nagels moest laten doen ect. Ik voelde weinig tot geen liefde maar voelde me meer zijn huisvrouw. Daarnaast was er veel drank in het spel. Wij beiden houden van een drankje maar al snel besefte ik dat hij heel veel kon drinken. Vaak gebeurde dat als ik aan het werk was. Als hij later op de avond thuiskwam en hij was compleet van de pad was het vaak gedonder. Hij kon mij uren vernederen, heeft mij een paar keer bij mijn keel gegrepen en zei ook regelmatig dat hij mij helemaal verrot wilde slaan. Na de laatste bui heb ik mijn spullen gepakt en ben ik vertrokken omdat ik van mening ben dat hij mij echt een keer iets ergs zou kunnen aandoen. Nu zit ik thuis en voel me ontzettend leeg. Ik vraag mezelf af hoe dit allemaal kunnen gebeuren en of het ooit nog goed had kunnen komen. Ik mis onze "leuke" momenten samen en voel me ook schuldig dat ik hem heb verlaten. Na mijn vertrek heeft hij mij beterschap beloofd maar gezien hij mij ging controleren en van vreemdgaan ging beschuldigen heb ik hem gezegd dat ik na alles echt niet verder kan. Hij heeft mij meerdere dagen nog bedreigd en gekleineerd maar het is nu stil... Misschien dat deze stilte mij nu zo onrustig maakt. Ik weet het ook allemaal niet meer..
Anoniem
> 2 jaar geleden
