Onprettig gevoel in ledematen

Dag Pien,
Ik zit in dezelfde situatie. Herken wat je zegt. Door de dingen die ik voel ga ik in een neerwaartse spiraal en ga ik weer denken dat ik een ziekte heb. Kan moeilijk uitleggen wat ik voel. Merk wel als ik afgeleid ben en iets leuks doe het weg of minder is. Hoe ga jij er mee om

Hallo Pien,

kan heel goed te maken hebben met chronische hyperventilatie, heb er ook erg last van gehad en vond het beangstigend. Kijk maar eens op gezondeademhaling.nl

Hoi Pien,
Dit herken ik ook. Nu 6 maanden na instorten/diagnose burn-out zijn die tintelingen het vervelendst. En de ene nacht erger dan de andere. Ik denk zelf dat het nog steeds bij de verwerking hoort. Overdag heb je grip op je lijf en kun je je best doen te ontspannen. In de nacht niet. Dan doet je lichaam mee met wat je verwerkt, vaak in een droom. Oftewel in de nacht span je je spieren ongewild aan waardoor je bloed niet goed doorstroomt en dan krijg je slapende ledematen. Als ik er dan wakker van wordt, merk ik dat ik gespannen ben en ga rustig ademen en na een tijdje krijg ik weer gevoel in de desbetreffende ledematen. Wel heel vervelend want heb het soms meerdere keren per nacht. Maar net als alle andere klachten verwacht ik dat dit na een tijd ook wel minder zal worden en weg zal gaan.
Gaat het bij jou ondertussen al iets beter?

Zijn nu twee jaar verder, terwijl ik jouw ervaring met burnout lees, vraag mij af hoe het nu met je gaat. Heb je je studie weer opgepakt, of stuggle je nog steeds met je burnout / depressie....

Ik heb zelf een burnout, en ook klachten in al mijn ledematen. Maar ben ook medisch bioloog, dus ik heb wel uitgezocht hoe klachten ontstaan.
Bij een burnout is je hormoonhuishouding niet in balans (geweest). Daardoor is je autonome (onbewuste) zenuwstelsel de weg een beetje kwijt. Hierdoor kun je bijvoorbeeld spijsverteringsproblemen ervaren omdat je darmperistaltiek een onbewust aangestuurde beweging is.
Hetzelfde geldt voor je bloedvatwanden, die zijn gespierd, zodat bloedvaten kunnen verwijden en vernauwen. Als je onbewuste zenuwstelsel de weg kwijt is, vernauwen/verwijden je bloedvaten niet goed. Dat geeft klachten in ledematen, zoals tintelingen, doof gevoel, kou, etc.
Bewegen helpt. En niet gaan piekeren over je al je kwalen, want dat leidt tot stress, en dan komt je zenuwstelsel nooit in balans.
Tijdens het burnout herstel zullen de klachten aanhouden. Pas als je een paar maanden lang weer volledig aan het werken/bewegen bent, zullen de klachten in je ledematen echt langzaam gaan verdwijnen.

Ik heb hetzelfde. Voel mij mentaal al een stuk beter maar heb inwendig trillen wat met name overblijft. Erg vervelend. Maar het kan ook zijn dat dat nog stress of oud trauma is wat loskomt. Omdat je nu in een “veiligere” situatie zit. Misschien herken je dat. Eigenlijk is het dus een positief signaal.

Lijk het alsof je armen en benen het letterlijk uitschreeuwen van de pijn? Ik vind het altijd moeilijk te omschrijven maar zo voelde het bij mij. Dat je niet weet of het nou je spieren zijn of dat je letterlijk je bloed door je aderen voelt stromen. Nadat ik weer een keer volledig over mijn grenzen was gegaan en een zware dag had gehad werd ik de volgende dag wakker en alles deed pijn. Ik kon mijn armen en benen amper bewegen en ik kon mijn bed niet meer uit. Mijn vriend is die dag eerder naar huis gekomen om mij uit bed te hijsen en ik kon alleen meer schreeuwen en janken van de pijn.
Bleek een magnesium tekort te zijn waar ik blijkbaar sinds het begin van mijn burnout last van had. Elke keer als ik ook maar een beetje te veel energie verbruik is magnesium het eerste wat opraakt in mijn lichaam en dit zorgt voor spierkrampen. Men zegt ook dat magnesium helpt om beter te slapen. maar let op want bij teveel magnesium krijg je buikpijn.. Heel veel sterkte!

Ja ik heb dat ook precies
Heel eng
Zware ogen en duizelig
Hele dag licht en zweverig in je hoofd
Zitten gaat goed maar bij beweging gaat t mis