Ben je onzeker over je uiterlijk?
Welke gedachten heb je over jezelf, zijn deze veroordelend?
Bijvoorbeeld “ik ben te dik”, “Anderen vinden mij niet aantrekkelijk”,
“ik heb bevestiging van de ander nodig om mij oké te voelen”.
Stel dat jijzelf je beste vriend(in) was, wat zou je zeggen? Merk je dat je naar jezelf strenger bent in je oordeel dan naar een ander?
Belemmerende gedachten kunnen onbewust ontstaan zijn uit ervaringen in het verleden. Opvoeding kan hierbij een belangrijke rol hebben gespeeld. Ervan uitgaande dat ouders vanuit liefde en zorg hun kind opvoeden, kunnen er toch (onbewuste) boodschappen zijn meegeven. Je kunt daardoor onbewust geconcludeerd hebben dat je niet oké bent zoals je bent. Kinderen leren daar onbewust mee om te gaan bijvoorbeeld door bevestiging te zoeken of vragen.
Deze zelfbescherming heeft goed werkt gedaan, namelijk dat je kon dealen met je gevoelens. Alleen werkt deze strategie je vaak tegen in de doelen die je als volwassene wilt nastreven.
Je kunt alsnog voor je gekwetste zelf zorgen. Bijvoorbeeld door denkbeeldig terug te stappen in momenten die je herinnert en te voelen wat het met je doet om jezelf zo te zien. Lukt het om daarover verdriet te uiten?
Je neemt als volwassene nu de rol over om voor je gekwetste kind in je te zorgen, zodat het de bescherming kan loslaten en ruimte terug kan geven aan je pure zelf, met je mooie eigenschappen die je uniek en waardevol maken en de krachten waaruit je kunt putten.
Hoe ziet je pure zelf eruit? Wat vind je belangrijk in je leven? Op die manier kun je je pure zelf integreren met je volwassen zelf en nieuwe wegen bewandelen!
Welke gedachten heb je over jezelf, zijn deze veroordelend?
Bijvoorbeeld “ik ben te dik”, “Anderen vinden mij niet aantrekkelijk”,
“ik heb bevestiging van de ander nodig om mij oké te voelen”.
Stel dat jijzelf je beste vriend(in) was, wat zou je zeggen? Merk je dat je naar jezelf strenger bent in je oordeel dan naar een ander?
Belemmerende gedachten kunnen onbewust ontstaan zijn uit ervaringen in het verleden. Opvoeding kan hierbij een belangrijke rol hebben gespeeld. Ervan uitgaande dat ouders vanuit liefde en zorg hun kind opvoeden, kunnen er toch (onbewuste) boodschappen zijn meegeven. Je kunt daardoor onbewust geconcludeerd hebben dat je niet oké bent zoals je bent. Kinderen leren daar onbewust mee om te gaan bijvoorbeeld door bevestiging te zoeken of vragen.
Deze zelfbescherming heeft goed werkt gedaan, namelijk dat je kon dealen met je gevoelens. Alleen werkt deze strategie je vaak tegen in de doelen die je als volwassene wilt nastreven.
Je kunt alsnog voor je gekwetste zelf zorgen. Bijvoorbeeld door denkbeeldig terug te stappen in momenten die je herinnert en te voelen wat het met je doet om jezelf zo te zien. Lukt het om daarover verdriet te uiten?
Je neemt als volwassene nu de rol over om voor je gekwetste kind in je te zorgen, zodat het de bescherming kan loslaten en ruimte terug kan geven aan je pure zelf, met je mooie eigenschappen die je uniek en waardevol maken en de krachten waaruit je kunt putten.
Hoe ziet je pure zelf eruit? Wat vind je belangrijk in je leven? Op die manier kun je je pure zelf integreren met je volwassen zelf en nieuwe wegen bewandelen!
