Stap in een moederrol, of vaderrol voor jezelf

Een laagje dieper... Stap in een moederrol, of vaderrol voor jezelf.

Dit klinkt misschien vreemd... Maar regelmatig heb ik cliënten die het moeilijk vinden om voor zichzelf op te komen, vanuit een laag zelfbeeld:
Wie ben ik om hier iets van te zeggen?
Ach maar ze bedoelen het goed...
Alles is beter dan het schuldgevoel dat ik krijg als ik mijn eigen keuzes maak.


Maar heeft zo iemand kinderen, dan komt ineens de leeuw of leeuwin naar boven. 'Maar van mijn kinderen blijven ze af.'

Dat bracht me op een idee. Hoe werkt het, als je jezelf visualiseert als kind, naast, in of achter je, en iemand wil zijn of haar grenzen overschrijden?

Soms is het dan gemakkelijker om de juiste keuzes te maken, om niet te rechtvaardigen wat de ander doet, maar om vol compassie, power en bescherming om te gaan met jezelf.

Want als jij zorgt voor jezelf, kun je zijn wie je echt bent.
En als jij dat durft, zal de wereld je omarmen.