Stoei jij weleens met je vader, vraag ik regelmatig aan jongens tijdens een intake voor een 1-op-1-training. Meestal krijg ik een NEE als antwoord terug en soms hoor ik ook een JA, gevolgd door een, enigszins teleurgestelde ja maar. Want het stoeien duurt dan meestal maar kort, want vader vindt het dan te hard gaan en hij zegt dat het dan altijd op een gevecht uitloopt.
Als het antwoord een NEE is, wordt mijn volgende vraag waarom er niet gestoeid wordt. Meestal zeggen de kinderen: ‘Mijn vader is altijd druk met werken en als hij thuis komt is hij meestal moe’.
Als ik dan wel eens goed naar zo’n kind kijk, vind ik het jammer van de gemiste kans omdat kinderen het zo nodig kunnen hebben om deze vorm van aandacht te ontvangen.
Wat is stoeien?
Een vast onderdeel in mijn 1-op-1-training met jongens en hun vaders is stoeien.
Stoeien op een zachte manier alsof we zijn als water.
Ik maak een vader daarbij bewust dat het gaat om te leren mee te bewegen. In plaats van de spieren te verharden, juist de spieren te ontspannen. Op deze manier wordt stoeien een uitwisseling (non-verbale communicatie) tussen zoon en vader en geen gevecht. Stoeien heeft namelijk niks te maken met vechten.
Als je vecht, beweeg je tegen elkaar en met stoeien beweeg juist met elkaar.
Volgens mijn eigen praktijkervaring is stoeien juist een prachtige vorm van elkaar ontmoeten en verbinden. De verbinding tussen zoon en vader vindt plaats op een zachte manier waarbij de zoon de mannelijk energie kan ervaren en daarbij op een veilige manier zijn zelfvertrouwen en eigen waarde en zijn eigen kracht ontdekken.
Het ontdekken van je eigen kracht is een ervaring die je voor altijd meeneemt.
Wat leer je van stoeien?
Naast ontmoeten en verbinden heeft stoeien nog een belangrijke educatieve functie.
Door middel van stoeien kun je jongens duidelijk maken wanneer ze te hard of te ruw bewegen of wanneer een beweging te zacht of slap is. Zo leren jongens op een natuurlijke manier het verschil tussen zacht en hard en wanneer en hoe ze dit kunnen inzetten. Ook voor vaders is dit een prachtige ervaring waar ze in hun dagelijks leven veel aan kunnen hebben.
Ook aan het thema grenzen kan op deze manier zonder al te veel gepraat aandacht worden gegeven. Merk je bij het stoeien dat een jongen, onbewust je grens overschrijdt door bijvoorbeeld heel hard of heel ruw op je te vallen en je fysiek pijn doet, dan kun je het stoeien stop zetten en overnieuw beginnen. Zonder de jongens af te wijzen geef je op deze manier aan dat het te hard ging en dat we opnieuw beginnen.
Stoeien en met elkaar in beweging zijn en daarbij het voelen en spelen van de eigen en elkaars grenzen heeft volgens mij voor jongens een meerwaarde in de ontwikkelingsproces tot man.
Zodat zij op een dag weer aan hun zonen kunnen leren hoe je omgaat met de mannelijke energie en grenzen.
