Hoog begaafdheid= grote intellectuele capaciteiten, een grote intrinsieke motivatie om te presteren, en een grote mate van creativiteit. Denken gebeurt gelijktijdig, parallel, op verschillende niveaus, en kan zeer intens zijn.
- Het brein sorteert, analyseert en verwerkt grote hoeveelheden data en staat zelden tot nooit stil.
- Denken vindt veelal plaats in beelden en wolken beelden, en in mindere mate talig of op elkaar volgend
Naarmate het kind eerder handvatten heeft die hem helpen adequaat om te gaan met zichzelf en de leerproblemen die hij ervaart, is er meer kans op een positief.
Overigens, indien de hoogbegaafde zijn intellectueel vermogen niet ten volle gebruikt in zijn leven, zal hij, net als dat bij, bijvoorbeeld, topsporters het geval is, dit vermogen ten dele kwijtraken. Dus, hoogbegaafdheid moet geoefend en gevoed worden, anders wordt het gewone begaafdheid.
- Makkelijk overprikkeld raken omdat ze aan weinig prikkels al voldoende hebben; zijn geneigd zichzelf 'uit' te schakelen wanneer dit dreigt te gebeuren. Dus de goede prikkels aanbieden.
De oplossing is al op vroege leeftijd het kind veel feedback te geven op inzet en persoonlijke groei, en het concept hoogbegaafdheid als talent verbinden met de eigenschap inzet,mogen falen en de relativiteit van alles.
Veel hoogbegaafden zijn al van jongs af aan gewend problemen op te lossen door ze te begrijpen waar leeftijdgenoten leren problemen op te lossen door procedures te doorlopen. Het resultaat hiervan is dat het geheugen van deze hoogbegaafden matig getraind is en ze nauwelijks over strategieën beschikken indien ze er op eigen denkkracht niet uitkomen. Ook dat leidt tot het niet aangaan van problemen die 'te moeilijk' lijken.
De oplossing is al op jonge leeftijd hoogbegaafde kinderen te trainen in het gebruik van het geheugen en meerdere oplossingsstrategieën
Belangrijk is het kind te leren over waarom mensen samenwerken, over het verschil tussen individu en groep, over communicatie en interactie, over erbij horen of niet. Want om samen te werken voor een beter resultaat kan hij het beter alleen doen. leren samenwerken is nodig om geen einzelgänger te worden.
Hoogbegaafden kunnen vele wegen zien in datgene waarmee ze bezig zijn. Dit heeft zijn mooie kanten - je kunt echt heel veel van iets te weten komen - en tegelijk is het een nadeel - er is altijd iets wat je nog niet weet maar wel kunt weten, wordt je onzeker van en vermijden van opdrachten waardoor faalangst kan ontstaan. Dus duidelijk zijn in wat je verwacht; Kaderen!
Zaak is dat wat van het kind verwacht wordt, duidelijk te kaderen en op te delen in hapklare brokken, stappen. Ook hoe de ene stap op de andere aansluit. Dit hoeft niet per se sequentieel, maar wel bij voorkeur beeldend en zodanig dat hij er houvast aan ontleent: het gaat om kaders en begin- en eindpunten. Het gaat om structuur
Tevens is het zinnig dat de hoogbegaafde leert dat alles willen weten een utopie is en meestal ook niet gewenst, en dat in de eigen begrenzing in en focus op waarmee je bezig wilt zijn, de persoonlijke rust en zelfs het persoonlijk geluk liggen.
