Veel mensen denken dat eenzaamheid alleen te maken heeft met het niet hebben van mensen rondom je. Maar ik als studente (21j) zit op een kot met 6 anderen en zelf thuis heb ik mijn beide ouders rondom me. Ik heb 2 keer per week rugbytraining en 1 keer tennistraining, daarnaast ga ik graag weg met mijn vrienden, maar toch voel ik me quasi dagelijks eenzaam. Ik heb zo vaak mensen rondom me maar toch heb ik niet echt een beste vriend/vriendin waarmee ik heel diepe gesprekken kan hebben. Soms raak ik gewoon verstikt in mijn eenzame gedachten, want ik kan ze met niemand delen. Ik kan met niemand praten over hoe moeilijk het is om in de schaduw van een perfecte oudere zus te leven die nooit fouten maakt en waar mijn ouders altijd voor staan te springen terwijl ik het moeilijke achterkomertje ben die fout na fout maakt. Ik heb nog nooit over die situatie met mijn zus gepraat met anderen, ten eerste omdat ik anderen niet wil opzadelen met mijn problemen en ten tweede omdat ik echt het gevoel heb dat niemand over die problemen wil horen. En echt ik heb goeie vrienden die zouden klaarstaan voor mij, maar hun effectief contacteren is zo'n grote drempel. En tuurlijk zijn er momenten waarop ik mij niet eenzaam voel, als ik bv. zomerkampen geef voor kinderen. En dan kom ik weer thuis en begint de eenzaamheid gewoon weer opnieuw.
Wat ik echt graag eens zou doen, is dit bericht posten op sociale media en kijken hoeveel vrienden effectief reageren, maar dan moet ik mezelf openstellen en dat wil ik niet doen. Ik kan mezelf niet zover krijgen, want ik heb een reputatie opgebouwd van een happy persoon waar mensen op kunnen rekenen, ik wil mezelf tonen als een perfecte persoon die iedereen wil helpen door vrijwilligerswerk (vooral voor de kinderen in de parochie), maar mezelf openstellen voor iedereen om te zien is zo ver.
En hier is dat geen probleem voor mij, niemand kent mij hier en hopelijk heeft er ooit iemand iets aan deze post. Maar toch soms doet het deugd om gewoon eens te kunnen praten met iemand die je goed kent.
En voor de mensen die tot hier aan het lezen zijn (goed zo! Je bent er bijna!) : ik wilde gewoon even mn hart luchten om mezelf toch een beetje beter te doen voelen.
Groetjes,
Margot