Ik ben een jonge volwassen meid van 24 jaar.
Momenteel voel ik me erg eenzaam, ondanks dat ik wel goed contact heb met mijn vrienden en vriend (relatie).
Ik ben uit huis gegaan in verband met familie omstandigheden. Ik had weinig vrijheid, en was bijvoorbeeld altijd niet goed in mijn ouders ogen. Waardoor ik sterk eenzaam voelde thuis, en nooit begrepen voel. Ik huil momenteel best wel vaak.
Ik ben altijd als kind naar beneden gehaald.
Bijvoorbeeld dat ik autisme heb. Soms snap ik de grapjes niet, helaas. En dat werd vaak het punt waardoor mijn ouders + familie mij gingen uitlachen.
Momenteel zit ik in een lastige maand.
Deze maand word ik 25, en niemand van mijn familie komt op mijn verjaardag niet. Mijn broer niet, geen tante of oom. Helaas niemand..