In maart 2023 ben ik uitgevallen terwijl ik al sinds november 2022 last had van behoorlijke vermoeidheidsklachten. Maar toch alles proberen te doen zoals fanatiek sporten en blijven werken. Echter kreeg ik in december last van paniekaanvallen op het werk en heb ruim 3 maanden vanuit thuis gewerkt totdat ook niet meer ging.
Hierna een intensief traject doorlopen bij een groep psychologen 3 keer per week een half jaar lamg, wat eigenlijk teveel was en eigenlijk ook niks heeft geholpen.
Nu merk ik wel dat het regelmatig iets beter gaat, me hoofd begint op te klaren maar de vermoeidheid is nog steeds vaak intensief na al die tijd, waardoor ik gewoon geen puff heb om iets te ondernemen en niet vooruit te branden ben. Vroeger gaf ik mezelf een schop onder me kont, maar hierdoor ben ik dus ook uiteindelijk veel te ver gegaan.
Het grootste gedeelte van de dag lig ik dan ook youtube te kijken, wandel een stukje regelmatig en sport bij de fysio 2x per week. Maar echt de drukte of mensen opzoeken voelt alsof ik tegen een muur oploop en heb dit dus ook al ruim een jaar niet meer gedaan. Nu ben ik ziek geweest en heeft dit ook impact weer op me energie lijkt het wel, alsof er weer helemaal niks meer inzit.
Inmiddels ben ik 30 geworden, 20 kilo aangekomen en smacht ik vaak weer naar een avondje voetballen, kickboksen, uiteten gaan of een avondje bij vrienden op de bank hangen. Maar dit voelt gewoon veel te ver weg.
Zelfs na anderhalf jaar. Vaak twijfel ik om maar gewoon weer dingen te doen om me lichaam eraan te laten wennen, maar aan de andere kant is het rusten ook erg belangrijk van wat ik hoor en wil mezelf niet overbelasten.
Hebben mensen ervaring met het bovenstaande en hoe gaan jullie hiermee om?
Hierna een intensief traject doorlopen bij een groep psychologen 3 keer per week een half jaar lamg, wat eigenlijk teveel was en eigenlijk ook niks heeft geholpen.
Nu merk ik wel dat het regelmatig iets beter gaat, me hoofd begint op te klaren maar de vermoeidheid is nog steeds vaak intensief na al die tijd, waardoor ik gewoon geen puff heb om iets te ondernemen en niet vooruit te branden ben. Vroeger gaf ik mezelf een schop onder me kont, maar hierdoor ben ik dus ook uiteindelijk veel te ver gegaan.
Het grootste gedeelte van de dag lig ik dan ook youtube te kijken, wandel een stukje regelmatig en sport bij de fysio 2x per week. Maar echt de drukte of mensen opzoeken voelt alsof ik tegen een muur oploop en heb dit dus ook al ruim een jaar niet meer gedaan. Nu ben ik ziek geweest en heeft dit ook impact weer op me energie lijkt het wel, alsof er weer helemaal niks meer inzit.
Inmiddels ben ik 30 geworden, 20 kilo aangekomen en smacht ik vaak weer naar een avondje voetballen, kickboksen, uiteten gaan of een avondje bij vrienden op de bank hangen. Maar dit voelt gewoon veel te ver weg.
Zelfs na anderhalf jaar. Vaak twijfel ik om maar gewoon weer dingen te doen om me lichaam eraan te laten wennen, maar aan de andere kant is het rusten ook erg belangrijk van wat ik hoor en wil mezelf niet overbelasten.
Hebben mensen ervaring met het bovenstaande en hoe gaan jullie hiermee om?
Ch
12-11-2024
