Dag iedereen,
Ik ben een vrouw van 34 jaar. Ik heb ongeveer een relatie van 10 jaar en wij hebben een zoontje van 3,5.
Onze relatie is altijd nogal turbulent geweest maar het laatste jaar gaan we van crisis naar crisis. We zijn heel verschillende en willen ook heel verschillende dingen in het leven, zo blijkt. We gingen al naar een relatietherapeut maar zij ziet na verschillende sessies ook niet hoe wij samen gelukkig kunnen worden. Dus, simpel zou je denken, uit elkaar dan maar..:
Er is echter, buiten ons zoontje, nog iets wat ons heel erg bindt: we zien elkaar zo zo zo graag. Ik voel hem als een deel van mij, uit elkaar gaan zou voelen alsof mijn arm er wordt afgerukt ofzo. Ik kan de gedachte niet verdragen hem te moeten missen. Hij voelt zich net zo. Hij wil niets liever dan gewoon samen gelukkig zijn maar het lukt gewoonweg niet.
Ik voel me verscheurd. Ik ga hieraan kapot.
Zijn er nog mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken?
Lieve groet
Xx
Ik ben een vrouw van 34 jaar. Ik heb ongeveer een relatie van 10 jaar en wij hebben een zoontje van 3,5.
Onze relatie is altijd nogal turbulent geweest maar het laatste jaar gaan we van crisis naar crisis. We zijn heel verschillende en willen ook heel verschillende dingen in het leven, zo blijkt. We gingen al naar een relatietherapeut maar zij ziet na verschillende sessies ook niet hoe wij samen gelukkig kunnen worden. Dus, simpel zou je denken, uit elkaar dan maar..:
Er is echter, buiten ons zoontje, nog iets wat ons heel erg bindt: we zien elkaar zo zo zo graag. Ik voel hem als een deel van mij, uit elkaar gaan zou voelen alsof mijn arm er wordt afgerukt ofzo. Ik kan de gedachte niet verdragen hem te moeten missen. Hij voelt zich net zo. Hij wil niets liever dan gewoon samen gelukkig zijn maar het lukt gewoonweg niet.
Ik voel me verscheurd. Ik ga hieraan kapot.
Zijn er nog mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken?
Lieve groet
Xx
Verscheurd
> 2 jaar geleden
